Pa§ µn B(°)N|V€R

JUSTIN VERNON: veel vreemde tekens, weinig goede songs.

Aldus zong Justin Vernon zich lang geleden de geschiedenis in: ‘I told you to be patient/ I told you to be fine/ I told you to be balanced/ I told you to be kind.’ Nog eens Skinny Love hoefde niet, maar we namen zijn woorden wel ter harte.

We zijn geduldig geweest. De derde van Bon Iver verschijnt vijf jaar na de vorige; Bon Iver, Bon Iver, waarop Vernon en de zijnen het fragiele, ondergesneeuwde klankenpalet van debuut For Emma, Forever Ago ontdooiden met echoënde drums, glossy gitaren, blinkende trompetten en vele, vele synthesizers. Bon Iver, patroonheilige van de wollenmutsentristesse! Synthesizers! Sommigen haakten af, wij waren er best fine mee. Ook oké: Vernon die op Kanye West-albums My Beautiful Twisted Dark Fantasy (2010) en Yeezus (2013) op het toneel sprong. Balans vonden we in nevenprojecten als Volcano Choir en samenwerkingen zoals met avant-gardesaxofonist Colin Stetson – op het album New History Warfare Vol. 3: To See More Light (2013) – en James Blake, op zijn recent verschenen The Colour in Anything. Maar vriendelijk of zacht zijn voor 22, A Million? Sorry, lukt niet.

Tien tracks; songs durven we ze niet te noemen, want veel meer dan met de mantel der knutselarij bedekte probeersels lijken ze niet. 22 (OVER S??N) is de ideale albumopener, waarin gospel en samples de tromvliezen masseren. Dan volgt 10 d E A T h b R E a s T? ??, met aan Joni Mitchells The Jungle Line verwante tribale drums, maar ook een overdaad aan filters. Zonde van de blazers die ver op de achtergrond moeite doen om de (gehoor)schade te beperken. 715 – CRKS is in hetzelfde, onder vele laagjes bedekte bedje ziek, en met 33 “GOD” ontspint zich voor het eerst een soort melodie, die echter snel opnieuw verzuipt in effectbejag. Voor iets liedjesachtigs is het wachten op 666 – we zijn inmiddels over de helft -, dat vier minuten nuttig de tijd neemt om open te bloeien tot aan Talk Talk schatplichtige jazzpop. Een lelie op een bar gebergte, want met 21 M??N WATER en vooral 8 (circle) – lang geleden dat we aan Sting dachten – is het alweer ongeïnspireerde zangarrangementen en overstuurde knoppendraaierij wat de klok slaat. De sneeuw van weleer is vrijblijvende ruis geworden.

Dat Vernon driekwart van de tijd zingt alsof er een stofzuigbuis in zijn strot zit, hebt u aan Kanye West te danken. Het schrijnende gebrek aan songs kan hij op niemand anders dan zichzelf verhalen. Het is nog geen herfst, maar we kunnen nu al spreken van een schrale winteroogst.

BON IVER **

22, A Million

electronica/pop

Secretly Canadian

DOWNLOAD

22 (OVER S??N)

10 d E A T h b R E a s T ? ?

666 ?

JONAS BOEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content