Os Barbapapas

Eind jaren zestig sloegen Os Mutantes een brug tussen Braziliaanse folk en westerse psychedelica. Hun tropicalia inspireerde Beck en Kurt Cobain, en was zo avant-garde, zo subversief, dat hij door de militaire junta als staatsgevaarlijk werd beschouwd. Veel gemoedelijker gaat het eraan toe bij hun geestelijke kleinkinderen Os Barbapapas. Alsof Khruangbin hun tenten hebben opgeslagen in São Paulo en na een onstuimige kroegentocht – dat kan daar tijdens corona – door de achterstraatjes meteen, caipirinha nog op de lippen, de studio is ingedoken. Een borrelende hutsepot van transcendente exotica, kabbelende surfrock, bossanova en Midden-Oosterse of oriëntaalse toonschalen is het resultaat, met de prominente glasharp – naast twee drummers, bas en gitaar – als finishing touch.