In een nog niet zo ver verleden bracht VT4 de realityreeks De pedaalridders in de huiskamer, over hoe twee ploegen van ongetrainde cafégangers op korte tijd werden klaargestoomd om een heuse bergrit uit de Ronde van Frankrijk af te haspelen. Na twee seizoenen van die reeks komt VIER nu met Op naar de Stelvio, een docusoap over tien diabetici die zich op de fiets naar de top van de legendarische Italiaanse col moeten sleuren. Niet zomaar een doorslagje van die voorganger, maar een serie met een doel: Vlaanderen laten zien dat diabetici ook aan topsport kunnen doen, en dat het in hun geval zelfs noodzakelijk is voor hun levenskwaliteit.

Een nobel streven, alleen is men vergeten er een programma rond te bouwen. Het concept van Op naar de Stelvio hing in de eerste aflevering namelijk met haken en ogen aan elkaar. Of beter gezegd: misschien was er bij de opstart wel een plan op papier gezet maar dat hebben de makers blijkbaar snel laten varen. Een reeks als deze begint normaliter met een voorstelling van wie de mensen zijn die besloten hebben om de Stelvio te beklimmen. Hier kreeg je nauwelijks informatie over de deelnemers, en werd het zelfs gaandeweg steeds onduidelijker waarom precies zij waren uitgekozen. Een man die tijdens een trainingsritje in de Ardennen zijn bloedsuikerspiegel mat, verklaarde zo doodleuk dat die nog niet zo hoog stond als die keer dat hij twee keer op een dag de Ventoux had beklommen. Zou zo iemand de Stelvio dan echt ‘de uitdaging van zijn leven’ vinden, zoals de commentaarstem even voordien met de nodige gravitas had verklaard?

Het werd pas helemaal gek toen er halverwege een nieuwe deelnemer opdook: tv-figuur Sergio. Een man die door zijn levensstijl een ‘licht verhoogde kans’ op suikerziekte had, zo bleek uit een onlinetest, en daarom dus door de makers op een fiets was geduwd. Sergio’s eerste ritje bleek geheel toevallig samen te vallen met een training van de rest van het team in de Ardennen: zij in blitse wieleroutfit en met perfect afgestelde fiets, hij in een simpel T-shirt en met een stalen ros waar een spaak aan loshing. Het gevolg laat zich raden: bij het eerste stukje bergop moest Sergio afhaken, proestend en hijgend sleepte hij zich nog wat verder en daarna gaf hij er de brui aan. ‘De afstand die ik nu gereden heb’, zei hij vlak voor hij zijn fiets keerde en weer bergaf ging, ‘die heb ik sinds mijn 16e niet meer gefietst.’ En dat ging dan over 10 kilometer.

Over de andere kandidaten ging het op dat moment nauwelijks nog, en we vermoeden dat dat in de volgende afleveringen niet anders zal zijn. Eigenlijk lijkt het simpel: de makers zijn wellicht aan Op naar de Stelvio begonnen met de beste bedoelingen, maar hebben halverwege besloten dat het toch maar veiliger was om een BV op te voeren. Met als gevolg dat alle aandacht nu naar Sergio gaat en niet naar de diabetici die zich eerst hadden ingeschreven. We vermoeden hier een licht verhoogde kans op teleurstellingen.

* Elke zondag, VIER

DOOR STEFAAN WERBROUCK

LATEN ZIEN DAT DIABETICI OOK AAN TOPSPORT KUNNEN DOEN: EEN NOBEL STREVEN, ALLEEN IS MEN VERGETEN ER EEN PROGRAMMA ROND TE BOUWEN.