In 1996 begonnen ze als een eendagscoverband uit Dilbeek, twintig jaar later zijn ze de meest bedrijvige Belgische band van de festivalzomer. Drummer Gerrit De Cock: ‘Wij hebben Marky Ramone weer laten lachen.’
Nog voor hij als presentator van Big Brother, datingshow Take Me Out en meerdere JIM-programma’s op de beeldbuis kwam, was Gerrit De Cock al bezig met wat nu zijn betrouwbaarste investering blijkt: drummen bij Les Truttes. In 1996 leek het De Cock en enkele vrienden een formidabele klucht om een set ’truttige’ discocovers te brengen op het rockconcours Betonrock te Dilbeek. Het enthousiaste onthaal was onverwacht, de klucht werd voor herhaling en uitbreiding vatbaar. Twintig jaar later is Les Truttes een eigenzinnige coverband die zowel It’s Raining Men, Smells Like Teen Spirit als Rapper’s Delight aandurft. Bovendien zijn ze met een klein dozijn straatlengtes de meest gevraagde Belgische band van de festivalzomer, met passages op onder meer M-idzomer, de Gentse Feesten, de Bierfeesten in Oudenaarde, het No Limits Festival en Rock voor Specials.
Proficiat!
GERRIT DE COCK: Dank u wel. Wie waren onze grootste concurrenten?
Equal Idiots, K3, Clouseau en Regi.
DE COCK: (lacht) Bij deze wil ik me in naam van Les Truttes verontschuldigen bij elke kwaliteitsvolle Belgische band die niet boven ons werd verkozen door festivalprogrammatoren. Het is wel heel fijn dat we net met onze verjaardagstournee de meest gevraagde Belgische groep van de festivalzomer zijn. Stel je voor dat we maar voor een tweetal optredens waren gevraagd. Dan mochten we er meteen een afscheidstour van maken.
Les Truttes staat voornamelijk op stadsfestivals. Dromen jullie van grotere podia?
DE COCK: Niet echt. We spelen even graag op de Oudenaardse Bierfeesten als op Marktrock, als het publiek maar enthousiast is. Al zou het wel een goeie grap zijn om op een affiche te staan met pakweg Foo Fighters, die zich dan in het haar krabben: ‘Who the fuck are Les Truttes?!’
Bij gebrek aan die double bill: welk moment bij Les Truttes zal je altijd bijblijven?
DE COCK: Mijn persoonlijke hoogtepunt was op Dudstock 2001, in Dudzele. Joey Ramone was een dag of tien eerder overleden en Marky Ramone stond daar ook met zijn eigen groep. Kleedkamers waren er weinig meer dan doeken opgehangen in een grote ruimte, en onze ‘kleedkamer’ was naast die van Marky. Daardoor konden we horen hoe hij vertelde dat hij door ons optreden – wij waren grote Ramones-fans en coverden hen ook – voor het eerst na het heengaan van Joey weer had kunnen lachen. We hebben hem dan maar een T-shirt van Les Truttes gegeven. Werkelijk surreëel voor ons: nu heeft Marky Ramone een T-shirt van ons in zijn kast hangen.
DOOR JOSHUA MIGNEAU
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
