Opgetekend door Wouter Van Driessche

Ik ben wat ik doe, vandaar dat ik mezelf aan mijn tekentafel tekende. Ik heb er altijd van gedroomd stripauteur te worden, al van toen ik mijn eerste Nero las. Maar uiteindelijk heb ik de stap pas op mijn achtentwintigste gezet, nadat ik vijf jaar als ingenieur voor Belgacom had gewerkt. Ik had voor ingenieursstudies gekozen om zoveel mogelijk wiskunde, fysica en scheikunde te leren – de sleutels tot Alles. Maar ik kon mezelf onmogelijk verzoenen met een leven in vergaderzalen zonder ramen, hoe geweldig ik daar ook voor werd betaald. Ik voelde dat ik de ingenieur moest uithangen, terwijl ik diep vanbinnen gewoon een tekenaar was. ‘Comic engineer’: zo noem ik mezelf wel eens met de nodige zelfspot. En mijn studenten raad ik aan om hetzelfde te doen, omdat dat bij ouders en schoonouders nu eenmaal meer indruk maakt dan ‘stripauteur’. (lacht) Het is me al vaak gebeurd dat mensen me vroegen wat ik deed in het leven, en dat er op mijn antwoord een lange, ietwat gegeneerde stilte volgde. Al begint daar gelukkig wat verandering in te komen. Dankzij Judith Vanistendael, Simon Spruyt, Olivier Schrauwen en Conz begint Vlaanderen eindelijk te beseffen dat strips méér kunnen zijn dan De Avonturen VanKim Clijsters en FC De Kampioenen.

In Vlaanderen besta ik niet, maar ik mag niet klagen. In Nederland kom ik heel goed aan de bak, en in Frankrijk won ik met Kinky & Cosy vorig jaar een belangrijke humorprijs. Wat me wel zorgen baart, is dat jong talent hier nog zo weinig kans krijgt om zich te bewijzen. Vroeger had elke zichzelf respecterende krant een strippagina, waarop jonge honden van eigen bodem een kans kregen. Maar tegenwoordig publiceren hoofdredacteurs liever Amerikaanse auteurs, die maar tien cent per tekening kosten. Vroeger hadden kranten nog een imago. Tegenwoordig zitten ze alleen nog maar in met hun aandeelhouders.

Roekeloos kunnen blijven: dat is mijn grootste wens. Zoals mijn grote held Iggy Pop, die zelfs op zijn zestigste overal tegenaan blijft schoppen. Sinds die hele hetze rond de Mohammedcartoons zit de schrik er bij tekenaars diep in. Terwijl de wereld juist meer dan ooit nood heeft aan goede en politiek incorrecte grappen. Geen enkele cartoon is ooit beter geworden van nuance.

Opgetekend door Wouter Van Driessche

Nix – voluit: Marnix Verduyn – is cartoonist, stripauteur en hoogleraar Beeldverhaal, en wordt wel eens omschreven als ‘de rock-‘n-rollversie van Marc Sleen’. Zijn bekendste geesteskinderen, Kinky & Cosy, leverden hem vorig jaar de Prijs voor de Humoristische Strip van Angoulème op.