Niemand komt je redden

Eerste zin Schiet me lek.

Binnen de hoge muren van De Ark, een sekte die zich op het einde der tijden voorbereidt, treft de politie een slagveld aan: honderden mensen zijn er gestorven door een mysterieus gif. Slechts enkelen zijn aan de dood ontsnapt, zoals de twintigjarige Romy en haar jongere zus en broer. De overheid weet niet goed wat ze met die ‘sektekinderen’, die nog nooit buiten De Ark geweest zijn, aan moet. Romy moet naar de psychiatrie, waar men haar probeert te herprogrammeren. Romy beseft al snel dat ze ‘de Doden’, de mensen buiten de sekte, moet voorliegen als ze haar grootste geheim wil veiligstellen. Tegelijk weet ze dat haar geheim haar ook doelwit zal maken van de nieuwe leider van de sekte, die de overlevenden rond zich probeert te verzamelen. Alleen een meedogenloos survivalplan kan haar redden. Alex Marwood zet in Niemand komt je redden een intelligent en genuanceerd beeld neer van kinderen die in een sekte opgroeien. Romy is niet blind voor het machtsmisbruik en de interne strijd die De Ark in tweeën splijt, en ze weet donders goed waarom het grootste deel van de aanhangers is gestorven. Net zo goed beseft ze dat de gewone maatschappij, waarin ze noodgedwongen een tijd vertoeft, voor haar altijd onnatuurlijk en vals zal blijven. Romy’s gevecht met wat zij als goed en kwaad ziet, vormt het fundament van deze huiveringwekkende misdaadroman over geloof, overgave en overleven.