19.00 – MTV

Daddy’s kredietkaart, veel pretentie en eindeloze grootheidswaanzin. Meer heb je niet nodig voor een ‘Super Sweet Sixteen’. MTV’s My Super Sweet Sixteen Marathon werpt een exclusieve blik op de meest decadente verjaardagspartijtjes van de meest verwende Amerikaanse tieners. ‘Ik ben rijk en ik zie niet in waarom ik dat zou moeten verbergen’, verdedigt een van de tieners haar recentste uitspatting, en de overige spoiled little brats zullen dat overtuigend beamen. Hoe uniek zij hun feest ook achten, de must-haves zijn zeer herkenbaar.

Thema. Elk goed feestje begint bij een thema, of dat nu ‘Winter Wonderland’ of ‘Midsummer Night’s Dream’ is. Bedoeling is daar zo ver mogelijk in te gaan. Bij een ‘Pink Fantasy’-feestje serveer je niet enkel bijpassende hapjes, maar kleur je meteen ook het zwembadwater en je teerbeminde poedel schreeuwerig roze. En als je de Romeinse toer opgaat, horen je gasten in toga op te draven en zorg je voor een immense zuilvormige taart.

Grand Entrance. Je maakt maar een keer een eerste indruk. Laat je binnendragen door vier halfnaakte binken, of neergevlijd op een Oosters getint ligbed. Een paardenkoets, kameel, oldtimer of helikopter doen het natuurlijk ook altijd, net zoals vuurwerk en rozenblaadjes. Een van de meisjes, door iedereen toegewuifd en zelf kushandjes werpend: ‘Zo zou het altijd moeten zijn als ik de kamer binnenkom.’

Auto. Eigen wheels blijven hét favoriete cadeau. En ze gaan niet voor de eerste de beste occasie, onder die grote strik moet minstens een Mercedes cabriolet of BMW X5 schuilgaan: ‘Ik zou me zo geschaamd hebben als ik géén auto had gekregen.’

Sterren. Rihanna, Lucas Prata, Kanye West… een grote naam is onmisbaar. Al zorgde een van de artiesten voor een van de meest vernederende – en hilarische – momenten uit de serie. De man werd met veel bravoure aangekondigd, stond ongetwijfeld te wachten op een daverend applaus, maar werd enkel vergast op een pijnlijke stilte en veel vragende blikken: ‘Who is this guy?’

Attitude. De ene wordt woest als een file zijn entree verpest (‘Had ik niet gezegd dat alles perfect moest zijn?!’), de ander vraagt een uitnodiging terug als iemand haar overenthousiast een knuffel geeft. Niets is groot of duur genoeg en ze deinzen er dan ook niet voor terug luidkeels en met veel krokodillentranen hun ongenoegen te uiten: ‘Mijn reputatie staat hier wel op het spel.’ Eigenlijk is er maar weinig sweet aan deze s ixteens.

(B.D.C.)