
Monolithe Noir
De in Brussel gevestigde Bretoen Antoine Pasqualini noemde zijn project Monolithe Noir naar de rechthoekige rots uit de Space Odyssey-verhalen van Arthur C. Clarke. Zijn derde plaat Rin laat op markante wijze horen hoe gepast dat was. Tussen de blokken prog, ambient, electro, postrock en folk pikt je verbeelding zowel echo’s van oeroude heidense rituelen als hypnothiserende sf-visioenen op. Pasqualini’s krautrock verlaat zich niet op metronoomdrums, wél op inventief getrommel met een slingerende stuwkracht. Modulaire synths zwermen akelig rond je oren, maar ook melancholie krijgt speelruimte. Qua toon én kwaliteit vormt Rin een straf triumviraat met Portisheads Third en James Holdens The Animal Spirits
Monolithe Noir****
Rin
krautrock
Capitane
stream
Balafenn
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier