Maandag 15/4, 20.30 – TNT

Op het cv van de Amerikaan Sanjay Gupta staat naast hersenchirurg, speechschrijver, CNN-reporter en auteur sinds kort ook producent van een tv-serie. De nieuwe ziekenhuisreeks Monday Mornings (van de hand van David E. Kelley, de man achter Ally McBeal en Chicago Hope) is namelijk gebaseerd op Gupta’s gelijknamige boek. De titel verwijst naar de vergaderingen op maandagochtend, waarin de artsen van het fictieve Chelsea General Hospital elkaars foute en fatale beslissingen van de voorbije week bespreken.

Hoe wordt een succesvol hersenchirurg verslaggever voor CNN en fictieschrijver?

Sanjay Gupta: Dat ging heel natuurlijk. Geneeskunde was mijn eerste liefde en tijdens mijn studies schreef ik al veel, toen vooral over het gezondheidsbeleid in de Verenigde Staten. Ik ben dat blijven doen in het begin van mijn professionele carrière en via mijn publicaties kreeg ik ook de kans om mee te schrijven aan politieke speeches. En toen kwam 11 september. Die dag veranderde alles. Ik begon als medisch specialist verslag uit te brengen voor CNN, wat me naar allerlei rampgebieden, zoals Afghanistan en Bali, heeft geleid. Die ervaringen heb ik achteraf neergepend in twee boeken, en voilà, de cirkel is rond.

Het boek Monday Mornings is al een tijdje uit. Hoe reageren je collega-geneesheren daarop?

Gupta: De reactie die ik het meeste krijg, is er een van verbazing. Voor de meeste artsen zijn die vergaderingen de normaalste zaak van de wereld. Weinig dokters beseffen dat niet iedereen op de hoogte is van het bestaan en de impact ervan. De vergaderingen spreken het ongevoelige imago van artsen tegen. Ze zijn ook maar mensen die niet zomaar verder kunnen met hun dagelijkse leven als er iets dramatisch gebeurt.

Zijn zulke wekelijkse vergaderingen een goede manier van zelfreflectie voor artsen?

Gupta: Het is een uitstekende manier om mensen te verbeteren in hun job, niet alleen in ziekenhuizen. Overal waar mensen samenwerken, moet het mogelijk zijn om, zonder gevolgen, elkaar te corrigeren. De belangrijkste voorwaarde is dat de sfeer onpersoonlijk blijft en de commentaar op een collega alleen strikt professioneel is. Veel hangt ook af van de verschillende karakters op een afdeling en hoe zo’n vergadering wordt geleid.

De serie draait om vijf chirurgen. Waarom alleen die specifieke afdeling van een ziekenhuis?

Gupta: Omdat de belangen tijdens een operatie zeer groot zijn. Het zijn kleine dingen die de doorslag geven en voor een groot verschil in het eindresultaat kunnen zorgen. En dan heb ik het niet per se over operaties op leven en dood. Ook de ‘kleinere’ operaties gebeuren op het scherp van de snee. Bovendien ontdekt een chirurg, bijvoorbeeld bij een hersenoperatie, telkens meer over het lichaam.

De laatste jaren is er, met Obamacare, veel te doen geweest over de Amerikaanse gezondheidszorg. Wat is jouw mening over het huidige systeem?

Gupta: Het Amerikaanse gezondheidsbeleid is een ‘brandweersysteem’. Iedereen schiet pas in actie als de brand al bezig is. Het gevolg is dat de patiënten het gevoel hebben dat wij niet met hen inzitten. Hopelijk komt daar binnenkort verandering in en wordt geneeskunde weer een sector gebaseerd op medeleven.

Xavier Vuylsteke de Laps