‘MIJN HOND HEB IK NOOIT IN STUKKEN GERETEN’

Tim Burton over 'FRANKENWEENIE'. 'De film is een hommage aan mijn jeugd en mijn eigen hondje Pepe.'
Dave Mestdach
Dave Mestdach Chef film van Knack Focus

Volgend najaar laat Hollywoodragebol Tim Burton het sciencefictionsprookje Frankenweenie op u los: de lange stop-motionversie van de kortfilm die hem indertijd bij Disney zijn job kostte. Wij gingen alvast even piepen tussen de poppen, maquettes en green screens op de Londense set.

Tim Burton is een vlijtige knaap. Momenteel legt hij de laatste hand aan Dark Shadows, een gotische, door Johnny Depp en Michelle Pfeiffer bevolkte soapopera die volgende zomer in de zalen komt. Sinds een jaar of twee pendelt Hollywoods favoriete fantast ook voortdurend op en af richting de Three Mills Studio, die tussen de industrieterreinen van de Londense East End verscholen ligt.

In dat voormalige loodsencomplex knutselen Burton en co Frankenweenie in elkaar, de lange stop-motionversie van zijn gelijknamige liveactionkortfilm uit 1984. Als alles volgens schema verloopt, moet het resultaat – een zwart-witte mix van galgenhumor, sentiment en knipogen naar de monsterfilms van weleer – in oktober volgend jaar in première gaan.

GELABELD: KINDONVRIENDELIJK

‘Aan het geraamte van het origineel werd weinig veranderd’, legt Burton uit, terwijl hij ons in een van de productieateliers trots zijn tekeningen laat zien. ‘We hebben er alleen wat vlees aan toegevoegd.’ Ook in de langspeelversie mag het hoofdpersonage Victor – een jongetje uit het suburbia van de jaren 50 – zijn dode hond Sparky dus met naald, draad en een chemiedoos weer tot leven wekken na een tragisch ongeluk.

‘Het is een liefdesverhaal over een jongen en zijn huisdier,’ aldus Burton, ‘maar dan vermengd met Mary Shelleys Frankenstein. Mijn idee indertijd: neem een klassiek concept voor een familiefilm en maak er iets engs en bizars van. Alleen had ik er geen benul van dat ik Disney daarmee de stuipen op het lijf zou jagen.’

Wat heet: zijn toenmalige broodheer Disney was zo gechoqueerd door Burtons groteske fantasie dat de aan elkaar gestikte viervoeter Frankenweenie hem zijn job kostte. Dat hij ruim een kwarteeuw en moderne klassiekers als Edward Scissorhands (1990), Ed Wood (1994) en Sleepy Hollow (1999) later op kosten van Ome Walt alsnog een lange versie van zijn monsterverhaal mag maken, proeft als zoete wraak. ‘Indertijd was het best pijnlijk. Je werkt aan iets met hart en ziel en dan wordt het kindonvriendelijk verklaard en geeneens uitgebracht. Maar ach, de tijd wondt alle hielen’, grijnst Burton vanachter zijn eeuwige zonnebril.

AND… LIVEACTION!

Wat stop-motion betreft – waarbij poppen frame per frame worden voortbewogen – is Burton niet aan zijn proefstuk toe. Zoals de jonge Victor zijn viervoeter reanimeert, zo blies Burton de ouderwetse animatietechniek nieuw leven in met de kwieke knekelmusicals The Nightmare Before Christmas (1993) en Corpse Bride (2005).

Voor die laatste film streek Burton ook al neer in Three Mills. ‘Aangezien ik een paar jaar geleden van Los Angeles naar Londen verhuisd ben, is Three Mills een logische keuze’, vertelt Burton, terwijl hij ons langs de met green screens en schaalmodellen volgestouwde sets gidst. ‘Je vindt hier de beste animatoren, decorbouwers en filmtechnici ter wereld.’

Dat laatste is meer dan wat promopraat. Voor de Britse equipe zich op Frankenweenie stortte, werd hier Wes Andersons stop-motionfilm Fantastic Mr. Fox gemaakt. Bovendien leent Three Mills zijn vakkennis, veertien opnamestudio’s en tweehonderd kantoren niet alleen uit aan animatiefilmers, de voorbije tien jaar werden hier ook honderden tv-series, videoclips en liveactionfilms gedraaid. Enkele illustere voorbeelden? Danny Boyles 28 Days Later, David Cronenbergs Eastern Promises en Guy Ritchies Sherlock Holmes.

DE ERFGENAAM VAN PEPE

‘Ik kom hier om de twee à drie weken’, legt Burton uit. ‘Alleen tijdens het filmen van de sleutelscènes ben ik elke dag aanwezig. Zo gaat dat tegenwoordig met animatiefilms. Je tekent de schetsen en schrijft het verhaal om het praktische werk dan aan de technici uit te besteden. Anders zit je minstens twee jaar vast. Elke dag krijg ik up-dates doorgestuurd via de computer zodat ik kan bijsturen waar nodig.’

Toch omvat Frankenweenie – met zijn driehonderd poppen, tweehonderd sets en stemmenwerk van Burtonhabitués als Winona Ryder, Martin Short en Martin Landau – veel meer dan ambachtelijk monnikenwerk. Het wordt Burtons eerste stop-motionfilm in digitale 3D, een technologie die hij twee jaar geleden voor het eerst bezigde in Alice in Wonderland. ‘Het is een mix van oud en nieuw. De techniek is klassiek, maar de technologie is hypermodern.’

Dat Frankenweenie wordt gedraaid met de nieuwste 3D-camera’s en motioncapturetechnieken, staat geen warm en nostalgisch avontuur in de weg. ‘Het is een hommage aan mijn jeugd. Toen ik opgroeide in Burbank had ik zelf ook een hondje – Pepe heette die. Toen hij stierf, was ik daar echt kapot van. Alleen heb ik hem nooit in stukken gereten en weer tot leven gewekt.’ De fans van gotisch familievertier kunnen Frankenweenie vanaf oktober volgend jaar horen keffen in de bioscoop.

DAVE MESTDACH

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content