Michael Jackson *

Vincent Byloo
Vincent Byloo Radiopresentator en voormalig medewerker Knack Focus

Bij de neus genomen – Na de tientallen retrospectieven en verzamelaars bereikt ons de eerste ‘nieuwe’ plaat van Michael Jackson. Een eerbiedige postumiteit, of een opportunistische stommiteit?

Michael

Pop

Epic / Sony Music

Niet dat wij de gewoonte hebben hier vaker dan strikt noodzakelijk over de gebeurtenissen op Planeet Pop te berichten, maar als Michael Jackson een nieuwe plaat uit heeft, willen wij al eens nieuwsgierig worden. Nu, een echt ‘nieuwe’ plaat kunnen we Michael bezwaarlijk noemen. Het is allicht ook ú niet ontgaan dat Jacko al anderhalf jaar wijlen is; The Much Anticipated Album Of Newly Completed Recordings waarvan sprake op de hoes bestaat dus hoofdzakelijk uit oude opnames en nog oudere demo’s – sommigen gaan zelfs terug tot de jaren 80 – die productioneel werden aangekleed en digitaal opgesmukt.

Planeet Pop staat op zijn kop. De woorden ‘plat’ en ‘opportunisme’ duiken er niet zelden als vaste samenstelling op. Pure recuperatie, heet het. Commerciële uitverkoop. Ergens horen we een gesmoord stemmetje zelfs van lijkschennis gewagen. En de iele falset die ons op Michael toezingt, zou niet eens die van de échte Jacko zijn.

Was het maar waar! Zo’n dijenkletser is ons helaas niet gegund. Michael is gewoon een gruwelijk voorspelbare, hopeloos middelmatige en ronduit saaie plaat. In dat opzicht mag u single Hold My Hand, ’s mans schmierende R&B-duet met Akon, gerust als pars pro toto zien. Van Keep Your Head Up over (I Like) The Way You Love Me en Best of Joy tot Much Too Soon: het zijn slechts flauwe doorslagjes van verdunde versies van afleggertjes die men nooit uit de vuilnisbak had mogen vissen.

Uit pure politesse – over de doden niets dan goeds – willen we er nog net de minst kwalijke probeersels voor u uitlichten. Hollywood Tonight zou met zijn human beatbox en repetitieve refrein bijvoorbeeld een verdienstelijke leftover van Dangerous kunnen zijn, maar toch: een leftover. Monster, een verre echo van Smooth Criminal, zit zo volgestouwd met ’s mans karakteristieke kreetjes dat we er zijn al even typische groin grabbing spontaan bij dromen – al komt 50 Cent dat herkenningsfeest dan weer grondig verknallen met een volstrekt overbodige rap. En het van Yellow Magic Orchestra geleende Behind The Mask heeft voor een gewichtloze R&B-deun best wel een funky feel.

Maar daarmee is al onze goedertierenheid ten enenmale opgebruikt. Slechts één conclusie dringt zich op als een buikwind na een kom bonensoep: dat in navolg van Jacko’s échte reukorgaan ook zijn neus voor onweerstaanbare popmelodieën al lang vóór zijn dood in verregaande staat van ontbinding verkeerde.

Download

Hollywood Tonight

Monster

Behind The Mask

VINCENT BYLOO

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content