EEN DRUG TE VER – De nieuwe van MGMT is een muzikale trip die enig doorzettings- en inlevingsvermogen vergt.
Congratulations
Psychedelische pop
Sony
Een man grijpt naar zijn borst en ziet nog net hoe de vrouw naast hem vergeefs naar haar inhaler graait. Aan de deurklink heeft iemand zich verhangen aan zijn das. Terwijl een andere man gelaten in de vensteropening gaat staan, weerklinkt de schelle knal van een pistool. Een doffe smak volgt. En nog één.
Wat waren we er graag bij geweest toen de jongens van MGMT hun nieuwe plaat gingen voorstellen aan de verzamelde maatpakken van de platenfirma. Want commerciële zelfmoord zouden we Congratulations nog net niet noemen, maar een op de grootste gemene deler mikkende million seller is de tweede worp van MGMT nu ook weer niet geworden. De nieuwe Kids, de nieuwe Time To Pretend, de nieuwe Electric Feel: we hebben ze gezocht, maar niet gevonden.
Twee volle weken eten, slapen en dagdromen wij nu met de nieuwe van MGMT. We hebben hem van voor naar achter beluisterd en van achter naar voor. We hebben er eens goed mee geschud en ze opnieuw beluisterd. We hebben er achtereenvolgens Witse, commissaris Nauwelaerts en de privédetective van Jean-Marie Dedecker op gezet. Net als wij zijn ze na een kale reis met lege handen van een koude kermis teruggekeerd: op Congratulations staat geen nieuwe Kids, geen nieuwe Time To Pretend, geen nieuwe Electric Feel.
Is dat jammer? Natúúrlijk is dat jammer! Wij worden deze zomer liever murw geslagen met een single van MGMT dan een van pakweg Rihanna of – god beware ons – Peter Fox. Maar is dat ook onoverkomelijk? Geenszins! Congratulations zal ook zonder radiofähige ambassadeurs de blijde boodschap weten te verkondigen: dat de psychedelica uit de sixties en de symfonische pop uit de seventies nog steeds very much alive and kicking zijn.
Goed, het twaalf minuten durende Siberian Breaks is te lang, van het instrumentale Lady Dada’s Nightmare valt te betwijfelen of we er over een paar jaar nóg warm van worden en Someone’s Missing en I Found A Whistle hadden het best met een heuglijk refrein of een gedenkwaardige hook méér kunnen stellen. Die onvolkomenheden gaan echter haast geruisloos op in de langgerekte trip die Congratulations is. Een trip door de wondere wereld van David Bowie, Marc Bolan, Prince, Royal Trux, Grandaddy, Spacemen 3, The Flaming Lips, The Zombies en de vroege Pink Floyd. Een trip die men zónder spacecake of pretsigaret misschien niet tot het einde uithoudt en die voor velen onder u ongetwijfeld een drug te ver is, maar wel één die doorzetters zich niet zullen beklagen.
Tiens, waar hebben we onze waterpijp alweer gelaten?
DOWNLOAD
It’s Working
Flash Delirium
Congratulations
Vincent Byloo
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier