Vrijdag 17/5, 22.10 – Canvas. Jean-François Richet, FR-CDN-IT, 2008
Verheerlijkt Mesrine zijn onderwerp? Toen de film in de bioscoop kwam, zorgde hij voor felle discussie in Frankrijk, een beetje zoals de docureeks De bende Haemers hier. Deze tweedelige biopic – het slot, L’Ennemi public n°1, zendt Canvas volgende week uit – volgt de handel en wandel van Jacques Mesrine, die in de jaren zestig en zeventig uitgroeide tot Frankrijks beruchtste gangster.
Hij was ook een soort volksheld, zeker in de banlieue, waar hij als een Franse neef van Tony ‘Scarface’ Montana beschouwd wordt, met zijn imago van linkse revolutionair, charismatische lefgozer en eeuwige rebel. De film, gebaseerd op de geromantiseerde autobiografie L’Instinct de mort, die Mesrine in 1977 in de gevangenis schreef, doet geen afbreuk aan dat imago. Maar het laat de man evengoed zien als een sadistische smeerlap, een wrede psychopaat en een koelbloedige moordenaar.
Een filmadaptatie sleepte al dertig jaar aan. Eerst kocht Jean-Paul Belmondo de filmrechten. Maar het project raakte niet van de grond en Bébel gaf er de brui aan. Uiteindelijk kwamen de rechten bij producent Thomas Langmann terecht, die steracteur Vincent Cassel enthousiast wist te maken. En Cassel drukt zijn stempel op het project: wanneer regisseur Barbet Schroeder een volgens Cassel te positief beeld van Mesrine wil ophangen, moet hij wijken voor Jean-François Richet, die dan net een verdienstelijke remake van de Carpenterklassieker Assault on Precinct 13 achter de rug heeft.
Dit fluks vertelde eerste deel reconstrueert het leven van Mesrine vanaf het moment dat hij, na zijn vrijwillige legerdienst in Algerije, weer bij zijn ouders uit de Parijse petite bourgeoisie intrekt. De film, die overigens begint met beelden van Mesrine die door de terreurpolitie doodgeschoten wordt, laat er geen twijfel over bestaan: Mesrine heeft het moorden in die vuile koloniale oorlog geleerd. Wat volgt, is geen scrupuleuze biopic, maar een meeslepend en brutaal levensverhaal.
We zien hoe Mesrine samen met zijn jeugdvriend Paul (een amusante Gilles Lellouche) zijn eerste kraak pleegt, met een Spaanse schone trouwt en zich opwerkt in de Parijse onderwereld als de driftige rechterhand van een snode gangsterbaas (Gérard Depardieu). Wanneer de grond hem te warm onder de voeten wordt, trekt Mesrine naar Canada, waar hij samen met Jeanne Schneider (Cécile de France) de basis legt van zijn mythische reputatie van gangster en stoutmoedige ontsnappingskoning.
Dat Cassel voortdurend intens staat te acteren en regisseur Richet zich opwerpt als een elegante maestro van de ellips draagt er natuurlijk ook toe bij dat Mesrine je danig in de ban houdt – en je nieuwsgierig maakt naar deel twee.
LUC JORIS
LUC JORIS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
