Melvier
Slechts dertien films heeft Jean-Pierre Melville nagelaten. Dit zijn de vier die u zeker niet mag missen.
Bob le flambeur (1956)
In zijn eerste op hollywoodiaanse leest geschoeide neonoir volgt Melville de belevenissen van een gokverslaafde gangster (Roger Duchesne) die een laatste slag wil slaan. Kreeg met The Good Thief (2002) van Neil Jordan een remake, met Nick Nolte als Bob, en stond model voor Hard Eight (1996), het debuut van Paul Thomas Anderson.
Léon Morin, prêtre (1961)
Typisch Melville: een jaar nadat Jean-Paul Belmondo onbetamelijk sexy stond te wezen in À bout de souffle cast de regisseur hem als een jonge priester die tijdens de Tweede Wereldoorlog een meer dan herderlijke interesse koestert voor een alleenstaande moeder. Het tweede luik in zijn WO II-triptiek.
Le samouraï (1967)
Of: hoe sterk is de eenzame hitman? Alain Delon speelt een kille huurmoordenaar die tijdens een klus betrapt wordt en uit de klauwen van de politie probeert te blijven. Vijftig jaar oud, deze film, maar de stilistische hoogstandjes en de fraaie plaatjes van cameraman Henri Decaë blijven indruk maken.
L’armée des ombres (1969)
Melvilles meest persoonlijke film is een verhaal over de weerstand tegen de Duitse bezetter in WO II. Actie is schaars, maar dat wordt goedgemaakt door een royale portie suspense. Lino Ventura acteert op de top van zijn kunnen, maar het is vooral Simone Signoret, in een bijrol als tragische verzetsheldin, die van het scherm spat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier