Maurits Pauwels en de Benelux Calypsos

Op Afscheid in Kloten (2016) bezigde Maurits Pauwels reeds de kleinkunst op oneigenlijke wijze, nu moet de calypso eraan geloven. Met tien evergreens uit dat Caribische genre – acht vrijpostige hertalingen en twee wuivende instrumentaaltjes – zwiepen Pauwels/Pawlowski en gevolg radicaal naar het zuiden. De scherts is blijven plakken, zo maken De dorpsgek en zijn papegaai (omtrent overspel) en Wit en wild (over ouderwetse lust en verdriet) duidelijk. Andere teksten behandelen moord, zakkenvullerij en fataliteit, en die zijn wel bitterder van toon. Af en toe gaat de voorman daarbij Drs. P achterna, die briljante, intellectuele joker van de Nederlandse rijmelarij. Al hoort men even vaak dat er, als louter debiteren telt, zand knarst in het raderwerk van zang en muziek.