De Onderneming, 11-15 september, op locatie in de Gramser boothuizen, Beatrijslaan 29, Antwerpen.Tickets: tel. 03-248 28 28 of via www.desingel.be

Marcel Pagnol, een van Frankrijks bekendste scenaristen, schreef in de loop van de jaren twintig een stevige reputatie bijeen met stukken als Les Marchands de Glorie, Jazz en Topaze, en wist later ook internationaal potten te breken met de verfilming van zijn Marius uit 1929, een ode aan het volkse Marseille van die tijd. Het treurige einde van die tragikomedie liet echter zoveel onbeantwoorde vragen achter bij het publiek dat Pagnol in 1931 een vervolg pende. Fanny, het tweede deel, zou wat later ook een tweelingbroertje krijgen op het witte doek. De kruisbestuiving tussen cinema en theater werd nog groter, want César, het sluitstuk van dit beroemde drieluik, was oorspronkelijk een filmscenario op maat van Pagnols lievelingsacteur Raimu. Het zou pas later, in 1946, ook in de Franse theaters worden opgevoerd. De hele trilogie groeide uit tot een klassieker.

De gebeurtenissen concentreren zich in en rond de Bar de la Marine, een café in de oude haven van Marseille waar volkse figuren wel en wee delen. Iedereen kent er iedereen en dat werkt verstikkend voor de jonge Marius, zoon van uitbater César. De dromerige jongeman met ‘de zee in zijn hoofd’ wordt verscheurd tussen de liefde voor de dochter van een visverkoopster en de lange omvaart, maar volgt uiteindelijk zijn hart en scheept in. Fanny, zo heet het meisje, is zwanger van Marius maar huwt uiteindelijk toch Monsieur Panisse, een wat oudere weduwnaar die het kind als het zijne zal beschouwen. Als Marius terugkeert, merkt hij dat niets hetzelfde is gebleven en verdwijnt opnieuw. Na de dood van Panisse, twintig jaar later, gaat de ‘bastaard’ Césariot op zoek naar zijn echte vader en hij merkt dat de liefde van Marius voor Fanny na al die jaren is blijven smeulen.

Om u helemaal in Marseille te wanen, wordt de voorstelling opgevoerd op een scheepswerf langs de Schelde: een erg dankbaar gegeven voor de mise-en-scène. Terwijl de bootjes in de achtergrond rustig voorbijglijden, is het vijf uur lang genieten van deze ‘ode aan de kleinschaligheid’, die even wordt onderbroken voor een eenvoudige maaltijd. Pagnols genegenheid voor de volkse personages wordt perfect weerspiegeld door De Onderneming: de figuren zijn naïef, wat simpel haast, maar ze worden door de acteurs met zoveel liefde neergezet, dat zelfs het koudste hart zal smelten bij zoveel lekker ouderwetse romantiek.