Maandag 27/1, 20.40 – één
Toeristen in Brussel naar een busje lokken om ze hun land te laten aanprijzen? Het klinkt als een typische rubriek voor een zomermagazine, maar als tv-maker Arnout Hauben, van Ten oorlog-faam, er zich aan waagt, wordt het wel iets meer dan dat. Manneken Pis, zoals het programma heet, tekent niet alleen die kleine en grote verhalen op, het stuurt daarop ook zijn reporters uit naar alle hoeken van de wereld om ze te filmen.
Een Italiaanse non die met een dansgezelschap ter ere van Jezus Maria uit The Sound of Music naar de kroon steekt en een haast mystiek oogstfeest in Georgië, en dat is nog maar de inhoud van de eerste aflevering. Had je zelf verwacht dat je veel verhalen zou kunnen sprokkelen?
ARNOUT HAUBEN: Bij Man bijt hond heb ik nog rubrieken gemaakt als De valies – de koffer die mensen aansprak – en Bedgasten, waarin toeristen van op hun hotelbed over zichzelf vertelden. Telkens ondervond ik hoe open mensen in die ongewone omstandigheden werden en je zo de mooiste en soms de intiemste verhalen toevertrouwden. Voor Manneken Pis hebben we 300 à 350 uitnodigingen van toeristen gekregen om bij hen thuis op bezoek te komen. Uiteraard zitten daar prachtige verhalen tussen, en niet alleen spectaculaire, zoals in de eerste aflevering, maar ook kleine, mooie ontmoetingen.
Kun je dat inschatten tijdens die paar minuten dat die mensen bij jou in het busje zitten?
HAUBEN: Daar hebben we bij ons productiehuis, De Chinezen, toch wel een buikgevoel voor ontwikkeld. Meer zelfs, het gevoel bij die eerste ontmoeting is ook de graadmeter om te beslissen of we ergens een van onze vier Manneken Pis-reporters, zijnde Dieter Coppens, Elke en Maaike Neuville en Linde Merckpoel, naartoe sturen. Als ik bij iemand het gevoel had dat ik met hem of haar een paar dagen wilde optrekken, was dat meestal een goed teken.
We kennen jou als de reporter die de wijde wereld introk voor Ten oorlog en De weg naar Compostela. Maar met Manneken Pis ben jij de thuisblijver?
HAUBEN: Al van toen we over Manneken Pis nadachten – het programma lag trouwens al mee op tafel toen we met de VRT beslisten om Ten oorlog te maken – wisten we dat dit programma onmogelijk te maken is met één reporter. De verhalen zwermen immers over de hele wereldbol uit. Daarom hebben we al vrij snel besloten dat ik in België zou blijven, om van hier het overzicht te bewaren, zodat alle reportages binnen dezelfde Manneken Pis-sfeer zouden blijven.
Wat die sfeer betreft: jullie lijken de sensatie van de cultuurshock bewust niet op te zoeken? Zo zie je reporter Elke Neuville in de reportage over het Chinese nieuwjaar naar de cameraploeg gebaren dat het slachten van een varken net niet nadrukkelijk in beeld hoeft.
HAUBEN: Klopt, ‘slacht het varken meteen af’ heet dat ritueel letterlijk vertaald trouwens. Dat is nu wel een gebeurtenis die je tijdens de montage nog subtiel buiten beeld kunt houden, maar het pleit inderdaad voor Elke dat ze in het heetst van de strijd die reflex behoudt. Die reportage maakte trouwens deel uit van de pilotaflevering. Het heeft ons achteraf best wat moeite gekost om Elke te overtuigen om voor de hele reeks haar comfortzone achter de camera te verlaten, maar zij doet dat geweldig.
De dans met de Italiaanse non gun je dan weer aan Dieter Coppens. Bij de presentatie van het programma was je vol lof voor hem. Is hij echt een idool?
HAUBEN: Dat meende ik. Toen ik nog geen tv maakte, vormde Dieter samen met Mathias Coppens een pioniersduo met een reisprogramma als De poolreizigers(waarvoor de neven over de Amerikaanse continenten van de Zuid- naar de Noordpool reisden, nvdr.). Net als de andere drie reporters beheerst Dieter de kunst om zichzelf niet op de voorgrond te plaatsen.
Hoe zijn jullie tot dit viertal gekomen?
HAUBEN: We hebben met heel wat mensen gesproken en lang gezocht naar de juiste combinatie. Met Maaike en Linde hebben we bewust gekozen voor twee mensen die geen bagage als reporter hebben. Wel zijn ze twee heel ontwapenende dames die, elk op hun eigen manier, mensen dingen weten de ontfutselen. (neemt een persfoto van het reporterskwartet en wijst) Die vier kopjes samen, da’s geen belegen kaas, hé.
Evenmin belegen was jouw programma Ten oorlog, dat Knack Focus‘ top tien van beste tv-programma’s van 2013 aanvoerde. Krijg je daar nog vaak reacties op?
HAUBEN: Ja, zo ben ik gevraagd om binnenkort over WO I te komen vertellen voor een hele school. Uiteraard voel ik mij zeer vereerd door complimenten van professionals, zoals die eerste plaats bij jullie. Maar kleine schouderklopjes kunnen evenveel deugd doen. Bijvoorbeeld als ik hoor dat jonge gasten na het zien van Ten oorlog op hun fiets zijn gesprongen om de paaltjes die we ter nagedachtenis achterlaten bij hen in de buurt te gaan zoeken.
Een tweede reeks kan niet uitblijven?
HAUBEN: Inderdaad, we zijn dat momenteel aan het bekijken. We willen graag een nieuwe Ten oorlog maken, over de Tweede Wereldoorlog dan. We zullen de marsrichting van de twee bevrijdende legers volgen: De Amerikanen en hun bondgenoten in West-Europa en het Rode Leger doorheen Oost-Europa. Aanvankelijk hadden we graag twee teams naar elkaar toe laten reizen, maar dat bleek niet goed te werken. We houden het bij het oorspronkelijke concept: cameraman Mickael Cops, geluidsman Jonas Van Thielen en ikzelf die samen op pad gaan.
Bon voyage!
HANS VAN GOETHEM
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
