Perfecte toiletliteratuur – Op de radio pakte de Moshirubriek ‘Mag ik uw geheime fan zijn’ niet echt, maar in boekvorm is het minstens een extra fanbrief waard.

Brieven van schrijvers aan hun geliefde muzikant.

Diverse auteurs en Geert Vermaercke. Lannoo, 175 blz., euro 16,95

Beste Geert Vermaercke, mag ik uw geheime fan zijn? U kent mij niet, en ik u alleen van naam, maar dan wel al van eind jaren 80, toen uw naam vermeld werd aan het slot van elke aflevering van Het Vermoeden, het eerste radioprogramma waaraan ik verslaafd was. Dat had, geef ik toe, niets met u te maken, maar, dat zult u begrijpen, alles met de zwoele stem en de opwindende dictie van presentatrice Betty Mellaerts. Toen zij er om onbegrijpelijke redenen de brui aan gaf – alsof mijn liefde niet diep genoeg ging – ging u gewillig door, eerst met Terry Verbiest, de ondankbare keffer, en vervolgens met het okselfrisse duo Bruno Wyndaele en Geertje De Ceuleneer. De eerste had toen nog geen pretentie, maar dit geheel terzijde.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet meer heb bijgehouden welke Radio1-programma’s u sindsdien nog allemaal geproducet hebt. Friedl’, Dubbelcheck en Moshi: dat zijn voorlopig de laatste, of vergis ik me? Het is in elk geval voor het zondagmiddagmagazine Moshi dat u op het idee kwam auteurs te verzoeken een fanbrief te schrijven aan een muzikant, en die vervolgens voor te lezen op de radio. Ik moet bekennen dat ik niet meteen fan was van het item. Het pakte niet, vond ik, al was daar elke keer weer een andere reden voor: nu eens boeide de schrijver in kwestie me niet, dan weer haakte ik af op zijn stemtimbre of zijn gebrekkige voordracht, nu en dan op het onderwerp van zijn brief. Maar in boekvorm, zoals het nu voor me ligt, vind ik het wel weer goed. Alleen jammer van de kale uitgave. Daar had wat beeld bij gemogen, toch? Voor de rest geen kwaad woord. Het levert op zijn minst aangename toiletliteratuur op – u bent een man, u begrijpt dat ik daar niets verkeerds mee bedoel (de teksten zijn trouwens perfect op lengte, dat hebt u goed gezien). Zeker, de kwaliteit van de geleverde bijdragen is wisselvallig, maar de uitschieters maken veel goed. Mag ik – zeer tot mijn eigen verbazing, overigens – Benno Barnards brief aan Verdi als mijn persoonlijke favoriet tippen? Minstens net zo goed is Fleur Bourgonjes herinnering aan Mercedes Sosa.

Lectuur als deze geeft je na afloop zin om zowel het oeuvre van de auteur als dat van de muzikant verder uit te diepen. Ik twijfel er niet aan, of dat was oorspronkelijk ook wat u met dit boek wilde bereiken.

Groet, uw fan.

PS: Aspe als opener was misschien toch niet zo’n goed idee. De man slaagt er in het korte bestek dat hem gegund is alleen in om reclame te maken voor een biermerk en een televisie-serie. Dat had uw eindredacteur moeten voorkomen, vind ik.

Karel Degraeve

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content