Madre

De Spaanse Elena baat in een Frans vakantiedorp een bar uit op het strand waar haar zesjarige zoon tien jaar eerder spoorloos verdween. Met verstand van filmtechnische zaken en beeldtaal peilt regisseur Rodrigo Sorogoyen regelmatig naar haar onpeilbare verdriet en amper verzachte pijn. Meestal combineert de Spanjaard de symboliek van de zee en de poëzie van een verlaten strand met het talent van actrice Marta Nieto om zwijgzaam maar expressief in de verte te staren. Ook wanneer je doorziet dat hij je geen thriller serveert maar een psychologische drama met een expressieve cameravoering, blijft Madre boeien. Elena ontwikkelt een obsessie voor een zestienjarige vakantieganger uit Parijs die zich tot haar aangetrokken voelt. Het besef dat ze zich op gevaarlijk terrein begeeft, houdt haar niet tegen een relatie met de puber te ontwikkelen. Psychologisch springtij dus. Helaas wordt dat niet altijd even plausibel spektakel langer gerekt dan nodig en wettigt het einde de lange opbouw niet volledig.