Limbo – Vox aquarum
In een grot in een imaginair landschap vinden jonge kerels lichtgevende paddestoelen, die ze prompt op hun kampplaats planten, als vervanging voor het vuur dat ze daar normaal brandend houden. Dankzij het licht van de paddestoelen kan een van de jongens ook een meisje tot aan haar verblijfplaats diep in de zee volgen. Aanvankelijk lijkt alles daar idyllisch, maar dat is schijn. Vox aquarum (Latijn voor ‘de stem van de wateren’) is een vervolg op Lux in tenebris (‘licht in de duisternis’), het twee jaar geleden verschenen debuut van Stephan Louwes. De bijzondere vertelstijl heeft hij behouden: het hele boek is een opeenvolging van paginagrote, woordeloze prenten in hoofdzakelijk bruin en zwart. Louwes vult menig hoekje met woekerende flora, ruwe rotspartijen en andere wonderlijke landschapsonderdelen. Vox aquarum kun je interpreteren als een ode aan jeugd en liefde en als een waarschuwing voor de highs en lows van verdovende middelen, waarbij de sfeer voorrang krijgt op de begrijpelijkheid van het verhaal.
Limbo – Vox aquarum ***
Stephan Louwes, Oogachtend, 96 blz., ? 22.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier