Laatste werk: Inner Senses (2002)
1 april 2003
Leeftijd bij overlijden: 46 jaar
Acteur, zanger
‘Ik wil nog graag een paar mensen bedanken. In de eerste plaats mijn vrienden, mijn familie, mijn partner Tong en mijn psychiater Felice.’ Het had een awardspeech van de Hongkongse ster Leslie Cheung kunnen zijn. Maar helaas, het fragment komt uit zijn afscheidsbrief. ‘Ik heb niets verkeerds gedaan. Waarom moet mijn leven dan zo vreselijk zijn?’, was zijn aangrijpende uitsmijter. Op 1 april 2003 smeet de zanger-acteur zich van de 24e verdieping van het Mandarin Oriental Hotel in Hongkong. ‘Ik had hem nog de dag zelf gesproken. Uit niets kon ik afleiden dat hij zou springen’, vertelde zijn lief Tong. In het hotel rook ook niemand onraad: Leslie checkte in, had twee meetings over nieuwe filmprojecten, dronk een sapje aan de bar, fitnesste een uurtje en nam de lift naar de 24e verdieping. Later trok Tong zijn woorden terug. ‘Leslie vocht al heel zijn carrière tegen depressies. Het was zeker niet zijn eerste zelfmoordpoging.’
Het nieuws over de dood van de androgyne acteur-popartiest verspreidde zich razendsnel. Eerst beschouwden Chinezen het als een misplaatste aprilgrap, later crashte zijn fanwebsite door de massale rouwberichten. Een maand lang draaide de radio onafgebroken zijn popsongs en was hij voorpaginanieuws in alle Hongkongse kranten. Zijn dood trof vooral de homogemeenschap, want als flamboyante biseksueel was Cheung een rolmodel voor alle andersgeaarden in conservatief China. Hij speelde expliciete homorollen en droeg tijdens concerten verwijfde outfits van Jean-Paul Gaultier, compleet met pruiken, naaldhakken en lipstick. Net omdat hij zo openlijk bi was, vermoeden sommigen dat Cheung vermoord werd. Een paar argumenten? Eén: een zelfmoordenaar ondertekent vlak vóór zijn deadline geen nieuwe filmcontracten en levensverzekeringen meer. Twee: Niemand hoorde zijn lijk op straat ploffen. Drie: Cheungs lijk werd nog afgevoerd naar een hospitaal waar hij even later stierf. Vreemd, want wie van de 24e verdieping springt, is normaal op slag dood. Zou hij misschien uit het raam van een veel lagere verdieping zijn gegooid? Vier: hij had zijn afscheidsbrief op zak. Suïcidale mensen laten die normaal achter, zodat die niet besmeurd raakt met bloed.
Depressie of moord? Filmanalisten noemen nog een andere doodsoorzaak: rolverstarring. In zijn laatste film, Inner Senses, speelde Cheung een psychiater die door de geest van een dood ex-lief wordt gedwongen om samen van een flatgebouw te springen. De psychiater pleegt uiteindelijk geen zelfmoord, want de geest bedenkt zich en reïncarneert in een van Jims patiënten. Een bizarre plot, die Cheung kort daarna in de realiteit overdeed – maar dan mét sprong. Ironisch genoeg werd Cheungs ‘realistische acteerprestatie’ dat jaar nog genomineerd voor de Hongkongse Oscars. ‘Na Inner Senses was Leslie een ander mens, compleet onherkenbaar’, aldus zijn tegenspeelster Teresa Mo Shun-Kwun. Klopt, want op de sets van twee andere films die hij aan het draaien was, kreeg hij zijn C4 wegens onhandelbaar. Rolverstarring als doodsoorzaak dus? Wellicht niet, want in Farewell My Concubine (1993) speelde Cheung óók al een travestiet die zelfmoord pleegt. Die rol leverde hem geen depressie, maar wereldwijde roem én een Gouden Palm op.
Onze theorie over Cheungs dood? Hij wist niet wat hij wilde. De Elvis of de James Dean van Hongkong zijn. Of toch de kleermaker van filmsterren worden, zoals zijn vader. Op jongens vallen of met een meisje trouwen – zijn eerste lief Tessa deed hij ooit een aanzoek. In pornofilms, actieprenten of arthousefilms spelen. Koene ridders of travestieten vertolken. Een ster zijn of liever uit de schijnwerpers blijven. Leven of sterven. Leslie kon niet kiezen, dus liet hij het noodlot beslissen. Trouwens, dat zijn leven met een doodsmak zou aflopen, was al sinds 1977 voorspelbaar. Toen schreef hij zich als student in voor een lokale zangwedstrijd. Hij werd tweede met zijn versie van American Pie. Inderdaad, de song over die andere wereldster die te pletter stortte: Buddy Holly. Maar dat is een ander verhaal.
THIJS DEMEULEMEESTER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier