Lapalux

Een mens heeft de neiging om niet logisch te verklaren fenomenen volgens moeilijkheidsgraad te schikken: ofwel is iets abstract, ofwel ondoorgrondelijk, ofwel zijn Gert Verhulst en James Cooke erbij betrokken. De vierde plaat van de Engelse laptop- en synthmuzikant Stuart Howard situeert zich tussen de eerste twee categorieën. Zijn lidmaatschap van de Brainfeeder-stal geeft aan dat hij technisch genoeg onderlegd is om de positie van dat label in de voorhoede van de electronica te onderstrepen. Niettemin hinkt Amnioverse op veel verschillende gedachten. Met zowel donkere ambient, glibberige techno, nerveuze breakbeats en soulvolle UK garage poogt Howard het continuüm van het universum te verklanken. Het ware absurd hem daarop af te rekenen. Maar over zijn geknoei met samenhang en spanning kan men wél knorren.