Op zijn debuut World, You Need A Change Of Mind koppelt de Brit Adam Bainbridge indiepop aan pulserende dansritmes. Disco, grootstadfunk en vintage house zijn nooit veraf, ook niet in zijn platenbakken.

1. WHAT ABOUT THIS LOVE

Mr. Fingers, 1992

What About This Love doet me beseffen hoe triest het met de hedendaagse dansmuziek gesteld is. Al die zwarte R&B-artiesten die in de ban zijn van eurotrance: ik begrijp er niets van. Het maakt de dance kapot. Wat is er gebeurd met de finesse? Waar is de elegantie? Dit is een track van Larry Heard, een van de voortrekkers van de Chicago house. Het perfecte voorbeeld van urban dansmuziek die krachtig en pakkend is, zonder één moment platvoers te klinken. Vooruitstrevend en synthetisch, maar met beide voeten in de kweekgrond van gospel en house. Pure klasse.

2. CATCH ME ON THE REBOUND (WALTER GIBBONS 12″ MIX)

Loleatta Holloway, 1978

Deze song heb ik jarenlang grijs gedraaid. Een van de vele briljante extended mixes van Walter Gibbons, samen met Larry Levan en Frankie Knuckles een sleutelfiguur in de undergrounddisco. Een vrijgevochten dansplaat die ondanks de lengte – meer dan tien minuten – er aardig de spanning in houdt. Levendige, ademende muziek om helemaal in op te gaan. Te mijden door wie allergisch is aan dwarsfluitsolo’s! Maar dan mis je wel de geweldige break rond drie en een halve minuut én de sample die Daft Punk heeft gebruikt in Teachers.

3. OVER & OVER

Sylvester, 1977

Ik ben een sucker voor elke plaat waarop in de achtergrond feestgeluiden verwerkt zitten. Rillingen over mijn hele lijf, krijg ik ervan – hooliganachtig gebrul zoals bij Zombie Nation en Swedish House Mafia niet meegerekend! De feeststemming hier is trouwens misplaatst, want de tekst gaat over ontrouw en een liefdesbreuk. Sylvester was een moedige kerel, erg flamboyant en een van de eerste openlijk homoseksuele artiesten in de VS. Als persoonlijkheid en zanger was hij even invloedrijk als Kurt Cobain twee decennia later is geweest. Allebei traden ze op in vrouwenkleren en waren ze niet bang om hun feminiene kant te tonen. Sylvesters You Make Me Feel betekende voor de homogemeenschap in de seventies evenveel als Smells Like Teen Spirit voor verveelde kids uit de buitenwijken begin jaren 90.

4. FIRST TIME AROUND (LARRY LEVAN CANADIAN 12″ MIX)

Skyy, 1979

Embryonale house, en voor die tijd zeer repetitief. Larry Levan, de resident dj van de befaamde club Paradise Garage, verkende graag de grenzen van het minimalisme, maar zijn producties klinken nooit saai en altijd warm. Ik vind hem een van de dapperste en slimste discoproducers ooit. Waarom deze mix voor de Canadese markt bestemd is, zou ik niet weten – maybe because they are a bunch of loopy people? Als je dit nu op een feestje zou draaien, zou het voor velen de ergste nachtmerrie ooit zijn. Te eentonig, niet genoeg toeters en bellen.

5. STOP

B.W.H., 1983

Disco wordt vaak onderschat. Het gaat niet alleen maar over hedonisme, decadentie en vibrerende lijven in slecht verluchte kelders. Soms zit er vlak onder de oppervlakte een verraderlijk laagje maatschappijkritiek in verborgen. Hier is dat niet het geval, dit is gewoon oerdegelijke italo-disco met een lekker geile groove en een cheesy vocal. Een kunst op zich.