Kevin Morby

Kevin Morby kadreerde zijn vorige lp’s in het decor waar hij zijn gitaarkoffer had neergezet: groene heuvels op Singing Saw (2016), de zoemende metropool op City Music (2017). Nu vertoeft hij in de hemel. Letterlijk, met wenken naar de vluchtmijlen die hij vanwege zijn beroep verzamelt, maar vooral figuurlijk. Bijdehand als hij is, jongleert de Amerikaan op Oh My God met termen waarvan de religieuze connotatie door dagelijks gebruik is afgesleten: bidden, geloven en smeken; duivels, vergiffenis en gewijdheid. Niet dat Morby is wedergeboren. ‘ I tried to pray/ But I didn’t know what to say/ So I just mumbled some names/ And hope they are OK.’ Zijn immer laconieke zang krijgt gepast gezelschap van een gospelkoor, en ook blazers en harp weerklinken. Maar in het laatste kwart droedelt Morby maar wat.