onprettig gestoord – Rugdekking moeten krijgen van een ontoerekenbare psychopaat: het staat niet meteen garant voor gesmeerde bankovervallen.

Kane & Lynch: Dead Men PS3, Xbox 360, PC Eidos Gameplay: 7 l Grafisch: 8 l geluid: 8

De makers van Hitman laten Agent 47 even rusten en bestormen de nieuwe consoles met een ultragewelddadige shooter. De Kane en Lynch uit de titel zijn respectievelijk een ex-huurling en een psychopaat met de look van een Duitse keeper uit de jaren 80, die beiden een celstraf uitzitten. Tijdens een gevangenentransport worden ze echter bevrijd, of beter: ontvoerd door het misdaadsyndicaat The7, dat nog een rekening te vereffenen heeft met ex-lid Kane: ze eisen een smak geld en geven hem een deadline, met als inzet zijn vrouw en dochter. Kane krijgt als waakhond de labiele Lynch mee, niet meteen de gedroomde sidekick, aangezien hij geregeld flipt en achter je rug koelbloedig gijzelaars begint af te maken omdat ze ‘een beetje bewogen’. Je zou voor minder het bevel ‘Cover my back!’ weer inslikken.

Die onvoorspelbaarheid van Lynch, alsmede het duistere verleden van Kane, staan garant voor een spannend verhaal met enkele memorabele scènes. Onze favoriet: Kane en co die in Tokio verkleed als ramenwassers een raid plegen in een wolkenkrabber die het bolwerk is van een yakuzabaas. Evenzeer de moeite is de hectische huurlingenstrijd in Havana waarbij kerken, standbeelden en prachtige oldtimers uit de fifties aan stukken worden geschoten.

De sfeer van Kane & Lynch: Dead Men zit ergens tussen die van de films Heat (zeker de ontsnapping uit de bank) en Reservoir Dogs. De manier waarop alles in beeld wordt gebracht verhoogt die filmische ervaring. Geen clichés in deze game: er liggen geen munitie of health packs uitgestrooid in de spelwereld. Wie zonder kogels valt, moet bijtanken bij zijn collega’s. Wie geveld wordt, krijgt van diezelfde kornuiten een shot adrenaline tussen zijn ribben geramd – denk aan de scène uit Pulp Fiction.

Grootste minpunt: alle missies zijn zwaar gescript en je hebt te vaak trial-and-errorgameplay nodig om ze af te werken, wat de vaart uit het verhaal haalt. Verder voelen de – grafisch gelikte – decors af en toe wat leeg aan, en schiet een geoefende speler zich op minder dan acht uur naar de eindcredits. Veel te weinig voor een spel van dit kaliber, zeker omdat de multiplayer niet meer is dan een gimmick. Vergeet echter platgetreden paden als ‘Deathmatch’ of ‘Capture The Flag’: hier krijg je in multiplayer Fragged Alliance, wat neerkomt op samen een bank plunderen en zorgen dat je ongedeerd buiten geraakt. Rekening houdend met de hebzucht van de anderen, want de speler met de grootste buit is de enige winnaar. Anders gezegd: tijdens de vlucht beginnen teamgenoten je in de rug te schieten om met jouw buit aan de haal te gaan. Maar de wraak is zoet, want de bedrogen overvallers verrijzen als flikken die de overvallers moeten afstoppen.

Roel Damiaans

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content