‘Je bent zo oud als je je voelt’, aldus de 24-jarige illustrator Bert Dries, alias Musketon. In zijn geval: oud genoeg voor een eerste overzichtstentoonstelling. Drie werken uit zijn expo in hotel Aloft in Brussel.
1
Mijn eerste opdracht: een affiche voor Kristof Claes, alias Goldfox. Hij gaf vijf jaar geleden een feestje en vroeg me een illustratie te maken. Nét op het moment dat ik niet wist wat te doen met mijn leven. Het betaalde nauwelijks iets, maar zo is de bal wel aan het rollen gegaan: ik heb veel voor de muziekwereld kunnen werken – veel hoezen voor het label Lektroluv, bijvoorbeeld. Ik heb een beetje mijn eigen weg moeten zoeken. Ik heb drie jaar grafische vormgeving gedaan aan de PHL in Hasselt, maar toen ben ik ermee opgehouden om zelfstandig illustrator te worden. Tegenwoordig is het behoorlijk hip om een drop-out te zijn, maar ik wil dat absoluut niet verheerlijken. School kan heel nuttig zijn, maar voor mij werkte het niet. Ik had te veel zin om mijn eigen weg te gaan.’
2
‘Ik kom niet uit de traditionele illustratiewereld, nee – die dikke lijnen en felle kleuren zijn nog een restant van mijn graffitiverleden. De tekening is, zoals je kunt zien, een samenwerking met Nike. Niet dat zij naar mij op zoek zijn gegaan – zo werkt het al lang niet meer. Ik heb mijn diensten aangeboden, zij zagen er wel iets in. En zo gaat het vaak bij mijn opdrachten. Ik kende de cameraman die met Steve Aoki op tour was, hij legde mijn ontwerp aan hem voor. Nu ben ik kledingprints aan het ontwerpen voor Bam Margera van Jackass en zijn we met MTV aan het praten. Allemaal opdrachten waarvoor we zelf de contacten hebben gelegd. Dat is misschien wel het verschil. Ik ken veel mensen die beter kunnen tekenen dan ik of veel grappiger zijn in hun cartoons, maar die geen werk hebben. In een wereld waarin iedereen één e-mail verwijderd van elkaar is, moet je zelf je kansen creëren.’
3
‘Last Breakfast, het legacy piece dat ik voor Aloft heb getekend. Bedoeling is dat het permanent in de hotellobby blijft hangen. Een soort pastiche op Het Laatste Avondmaal, aangepast aan mijn wereld – met Jebus als centrale figuur. Het is misschien het werk in de expo waar ik het trotst op ben. Ik heb veel succes gehad met Angrybear, een logo dat ik zelf op sweaters heb geprint en verkocht. Maar uiteindelijk zijn dat maar simpele illustraties. Pas in een werk als dit kan ik me helemaal uitleven in details, kleuren en referenties. Mijn eigen wereld creëren, met Dunkin’ Donuts, McDonald’s, Judas Priest, Cara Pils en The Simpsons. Detail: als je goed zoekt, vind je me ook zelf in het beeld.’
HANS BOFFEL & GEERT ZAGERS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
