‘Jan Verheyen of Fien Troch: maakt mij niet uit’

‘Jan Verheyen of Fien Troch: voor mij is dat geen punt. Als er een goeie visie is en een goed scenario, maakt het mij niet uit wie de regisseur is. Of er heel veel of bijna geen budget is, maakt ook niet uit. Neem nu Girl, dat voor Cannes geselecteerd is. Ik was meteen geprikkeld toen ik het scenario las. Na twee gesprekken met regisseur Lukas Dhont was de zaak al beklonken. We vertelden elkaar hoe we de samenwerking zagen, bespraken hoe we de film visueel interessant konden maken en hoe we het zouden aanpakken met een non-actor in de hoofdrol. Lukas had nog geen ervaring – dit is zijn langspeeldebuut – maar hij is héél gedreven en heeft een eigen visie op wat hij wil vertellen én hoe hij dat wil doen. Meer verlang ik niet.

‘De samenwerking tussen de cinematograaf en regisseur is vaak erg intens. Ik kan er enorm van genieten, hoe je je onderdompelt in een universum dat je samen creëert. Er is een heel menselijke verklaring voor het feit dat veel regisseurs en cameramannen min of meer vaste duo’s vormen, zoals Fien en ik. Als je al eens samengewerkt hebt, kun je snel schakelen en ter zake komen. Je weet wat je aan elkaar hebt. Dat is comfortabel.

‘Ik kom nog uit de analoge filmproductie en heb de omschakeling naar digitale camera’s meegemaakt. In gesprekken durft het al eens te gaan over de vraag of digitaal draaien en nabewerken nog wel een eerlijke manier van filmmaken is. Waar is het ambacht gebleven, verzucht men dan. Mij frustreert die digitale omslag niet. Ik ben geen romanticus, geen dinosaurus die vindt dat het vroeger beter was. Vergelijk het met de opkomst van de elektronische muziek in de jaren tachtig. Ik herinner me vrienden die vreesden dat de synthesizer het orkest buitenspel zou zetten. Waarom nog saxofoon spelen als een druk op de knop volstaat? Ondertussen weten we dat die vrees onterecht was. Vandaag is postproductie inderdaad een groot onderdeel van het werk van een cameraman. De techniek laat je toe zaken te verfijnen, kleuren te corrigeren of scènes met cgi te vergroten. Maar daar staat of valt een film niet mee. Of het nu om een bescheiden analoge film of een Hollywood-productie met veel cgi gaat: alles staat of valt met het concept, met de visie van de regisseur en de cameraman. Dat zal nooit veranderen.’