Smak,Citadelpark in Gent, tot 2/2. tel. 09-221 17 03 en www.smak.be

Het bleef enige tijd stil in het Smak, maar dat is intussen weer anders met de omstandige Fabre-tentoonstelling. Gaude succurrere vitae (Verheug u ter hulp te komen aan het leven) is geconcipieerd als een labyrint met 25 kleinere zaaltjes. De indeling oogt speels en overzichtelijk, wat geen overdreven luxe is gezien het enorme aanbod. In de zaaltjes worden afwisselend films en tekeningen getoond. Kever-, beender- en bloedinstallaties zijn er niet, maar de bijhorende thematiek komt ruimschoots aan bod. Via zijn frivole en soms wreedaardige stijl slaagt Fabre (44) erin de kijker mee te lokken naar een rijk gelardeerd universum. Dat absorptie-effect werkt sterk door: Fabre houdt continu de aandacht vast, zelfs als het een filmpje betreft dat eigenlijk beter in de lade was blijven liggen. Veel heeft te maken met de donkere ondertoon die vrijwel overal door komt. Een roofdierachtige, surrealistische teneur kan zich manifesteren in een balpenblauwe kop van een beest, een sombere inslag is zichtbaar in een tafereel waarin Fabre zich steeds opnieuw voor het hoofd wil schieten. Daarnaast merk je ook hoe Fabre alsmaar iets majestueus wil scheppen, maar dat toch weer ondermijnt met een niet altijd even noodzakelijke vorm van ironie. In Angel of Death (2002), een film waarin choreograaf William Forsythe danst in het anatomisch museum van Montpellier, overwint echter de grandeur. Vier projecties en een overdonderend decor zorgen er voor een afgewerkt totaalbeeld met de danser als sculpturaal middelpunt. In The Problem (2001) duwen Fabre en de filosofen Peter Sloterdijk en Dietmar Kampen elk een mestbal voort. De film bekoort door de geritmeerde en afgemeten compositie, maar krijgt door de inhoudelijke strekking een wat pompeuze bijklank. Daar durft Fabre zich trouwens wel meer aan te bezondigen. Een te nadrukkelijke, te ver afwijkende symboliek strooit geregeld roet in het eten. Niettemin duikt de opgeklopte inhoud meestal op in ouder werk. In de recente films ligt het accent meer op de vorm, waardoor de aan de haren getrokken lading naar het achterplan verdwijnt. Ook met zijn tekeningen weet Fabre te charmeren, zij het dan vooral als hij inkt gebruikt. Zodra er sperma, bloed of ander organisch mate-riaal aan te pas komt, wordt het resultaat al snel smoezelig en studentikoos.

door Els Fiers

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content