Incredibles 2

Met vervolgen op Pixar-parels kan het alle kanten uit. Toy Story 2 overtrof het origineel, Cars 2 deed er zwaar voor onder en Finding Dory zwom daar ergens tussenin. Incredibles 2 nestelt zich in die laatste categorie. De computeranimatie is een pak dynamischer, gedetailleerder en expressiever dan in de originele superhelden-Pixar van veertien jaar geleden maar het verrassingseffect of het plezier om iets volstrekt nieuws te ontdekken blijft uit. Daar is meer voor nodig dan een verhaallijn waarin de moeder (Elastigirl) broodwinner en redder van de wereld mag zijn en de vader (Mr. Incredible) alle kleuren van de regenboog ziet terwijl hij het gezin probeert draaiende te houden. Tijd om daar lang bij stil te staan is er niet. Brad Birds terugkeer bij Pixar na de live-action-uitstapjes Mission: Impossible – Ghost Protocol en Tomorrowland is er een door de grote poort. Zijn sequel heeft een vaart, vormbeheersing en overzichtelijkheid waar het merendeel van de echte superheldenfilms om verlegen zit. Bovendien wervelen de actiescènes, zijn de gevoelens en frustraties herkenbaar en beurt de royale portie humor (inclusief slapstick met baby Jack-Jack en een wasbeer) de vermoeidste jonge vader op.