‘Ik zeur elke week over iets anders’

Turbulente affaires? Check! Artistieke knipogen? Check! Midlife- en andere crisissen? Check! Vernieuwend kun je Woody Allens elfendertigste romcom You Will Meet a Tall Dark Stranger niet noemen, al laat de New Yorkse beroepsneuroot het niet aan zijn inmiddels 74-jarige hart komen. ‘Wat me jong houdt? Stom toeval!’

Net als in voorganger ‘Whatever Works’ heeft een zestigplusser (Anthony Hopkins) alle moeite van de wereld om de relatie met zijn veel jongere vrouw te redden. Is dat autobiografisch, aangezien de jouwe ook nog altijd maar 37 is?

Allen: Veel mensen denken dat, maar eigenlijk zitten er maar een paar autobiografische anekdotes in. Ik heb ondertussen 41 films gemaakt en dat thema komt maar voor in drie ervan. Het is dus niet iets waar ik dagelijks mee bezig ben. De oudere vent met de jongere vrouw is gewoon een dankbaar gegeven om humor uit te puren.

Houd je jezelf in als het te auto- biografisch wordt?

Allen: Sinds de dag dat ik films begon te maken in 1967 denken mensen dat alles wat ik speel en schrijf autobiografisch is. Ik heb al duizend keer herhaald dat dat niet zo is, maar dan hoor ik de journalisten hardop denken: ‘Tuurlijk, Woody. Whatever you say.’ Nochtans zweer ik dat alles compleet verzonnen is.

Ook als Anthony Hopkins voor het eerst Viagra uitprobeert? Je hebt zelf gezegd dat ouder worden en je gezondheid de jongste jaren je grootste obsessies zijn.

Allen: Dat klopt. Maar gelukkig heb ik nog duizend andere obsessies. Wat Hopkins’ personage nog het meeste dwarszit, is dat zijn vrouw hem voortdurend aan zijn leeftijd herinnert. Leg die halters weg. Je krijgt straks nog een hartaanval. Trek een andere trui aan. Je bent geen 21 meer. Ze zegt voortdurend de verkeerde dingen die zijn crisis alleen maar aanwakkeren.

Jouw vrouw zou zoiets nooit zeggen?

Allen: Toch wel. Alleen klaagt ze niet zozeer over mijn ouderdom, maar over het feit dat ik elke week over iets anders zeur. (Lacht)

Wat houdt je dan jong: je kinderen, je werk?

Allen: Stom toeval. Ik heb goede genen geërfd die me van nare ziektes gespaard houden. Zowel mijn vader als mijn moeder is bijna honderd geworden zonder ooit ernstig ziek te zijn geweest. Dat neemt niet weg dat ik de laatste jaren elke dag lichaamsoefeningen doe en de juiste groenten eet. Zo kan ik misschien Sidney Lumet en Manoel de Oliveira achterna. Die maken nog steeds goede films, en ze zijn een stuk ouder dan mij.

Carla Bruni speelt mee in je volgende film. Op voorspraak van president Sarkozy?

Allen: Het was mijn castingagent die het idee lanceerde, maar ik wist dat Carla geknipt zou zijn voor de rol. Wat ik nodig had, was een mooie, intelligente en welbespraakte Franse actrice. Niet iemand met connecties waardoor ik gratis in musea en staatsgebouwen kon filmen, zoals kwatongen beweren. De film is trouwens betaald met Spaans en niet met Frans geld, al neem ik geen enkel risico en zal ik haar zeker niet ontslaan. Ik wil niet onder de guillotine belanden. (Grijnst)

Het is al van ‘Scoop’ uit 2005 geleden dat je zelf nog eens acteerde. Houd je het nu bij schrijven en regisseren?

Allen: Ik hoop dat ik nog een goede rol kan schrijven voor mezelf, maar dat is niet simpel. Ik was te oud om het personage van Anthony Hopkins te spelen. Plus: ik ben meer een cartoonpersonage, zodat het om een pure komedie zou moeten gaan. Hopelijk heb ik nog enkele jaren de tijd om iets te bedenken, als ik morgen niet onder een vrachtwagen sukkel tenminste. (Lacht)

‘Ik heb al duizend keer herhaald dat mijn films niet autobiografisch zijn. En dan zie je mensen denken: ‘Whatever you say, Woody.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content