Enkele weken geleden overleed Ward Zwart, een van ’s lands meest originele tekentalenten, op 35-jarige leeftijd. De postume publicatie van Ik kom van ver maar blijf niet lang maakt ten overvloede duidelijk welk potentieel met zijn vroegtijdige dood verloren is gegaan. In het boek, dat voortborduurt op het universum van Wolven (zijn vorige samenwerking met schrijver Enzo Smits) groeit een groep jonge mensen in een afgelegen dorp in de late jaren negentig op. Maar meer dan om de gebeurtenissen draait het in Ik kom van ver maar blijf niet lang om de sfeer: de bosrijke omgeving die Zwart met veel liefde portretteert, de soundtrack met Sonic Youth en Unwound, aarzelende verliefdheden en gebroken dromen, startende bandjes, skaters en gemene dorpsroddels. Hele pagina’s tonen wandelende personages in wisselende landschappen. Zwart cultiveerde in zijn tekeningen een onaf kantje, een vaagheid die de nadruk legt op het tekenproces in plaats van op de afgewerkte illustratie. Zo krijgt zijn laatste en beste boek iets van een VHS-cassette met ruis die je terugvoert naar tienerjaren in de late nineties.
Ik kom van ver maar blijf niet lang ****
Ward Zwart & Enzo Smits, Bries, 352 blz., ? 35.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
