‘IK HEB DEZE HOES ALS IN EEN TRANCE GEMAAKT’

INTRIGEREND ARTWORK VAN BELGISCHE MAKELIJ. – Vooral in de jaren tachtig voorzag illustrator Ever Meulen Belgische platen van iconische hoezen. Voor Neurovision (1980) van Telex kreeg hij carte blanche, al moest er wel een verwijzing naar televisie en strips in het artwork. ‘Geef toe, mijn tekeningen zijn geen prutswerk.’

Ze zijn minstens even legendarisch als de covers die hij in de jaren zeventig tekende voor Humo, of zijn illustraties in het Nederlandse muziekblad Oor: Ever Meulens platenhoezen voor Belgische artiesten als Telex, Raymond van het Groenewoud en The Employees. Gestileerde beschuttingen voor vinylplaatjes groot en klein, binnen een oppervlakte van 924,1 cm2 (albums) en 313,2 cm2 (singles). Er ligt zo’n exemplaar voor me wanneer ik Vermeulen tijdens zijn vakantie even van de kleinkinderen mag weglokken. De groep heet Telex, de titel van de single is Soul Waves, uit 1980, en op de achterkant, in de linkerbenedenhoek, staat: ‘Illustration: Eddy Vermeulen/Eddy Flippo.’ Wil de echte Ever Meulen opstaan, aub!

‘Dat is inderdaad nogal bizar’, reageert de nu zeventigjarige tekenaar. ‘Sinds ik vele eeuwen geleden als illustrator begon, heb ik altijd Ever Meulen als artiestennaam gebruikt. Eddy Flippo was zijn alter ego, een bijnaam uit mijn jeugd die prima paste voor mijn tekenwerk op Humo’s muziekpagina’s en op platenhoezen. Het klonk wat meer rock-‘n-roll dan Ever Meulen. Trouwens, op een affiche voor een tentoonstelling uit die tijd stonden beide namen. Allicht zijn ze daardoor op die single terechtgekomen.’

Toen Telex, na zijn avontuur op het Eurovisiesongfestival, contact opnam met Eddy om de hoes bij zijn tweede album Neurovision te tekenen, was hij vooral gecharmeerd, klinkt het. ‘Ik kende Telex eigenlijk niet goed. Marc Moulin was toen al een vedette op de radio en in de muziekwereld, maar Michel Moers – die een grote fan van mijn werk bleek te zijn – en Dan Lacksman waren Franstalige Brusselaars, en als West-Vlaming in Humo-rangen verkeerde ik in heel andere kringen. Hun surrealistische elektronica was niet meteen mijn ding, maar het was best grappig, en zoals Raymond van het Groenewoud zou zeggen: ik houd van vele muziekjes. (lacht)

De hoes voor Neurovision behoort tegenwoordig tot Vermeulens persoonlijke favorieten. ‘Ik heb eraan gewerkt als in een trance’, herinnert hij zich. ‘Het was een race tegen de klok, zoals destijds wel meer het geval was bij tekenwerk. Een nachtje doorwerken was meer regel dan uitzondering. De inspiratie die dan in de lucht hangt, is van een andere aard dan die bij klaarlichte dag. Voor Neurovision had ik van de groep wel wat aanwijzingen gekregen – er moest een referentie aan televisie in, verwijzingen naar het moderne, Europese leven en naar Belgische stripverhalen – maar tegelijk kreeg ik carte blanche. In ruil voor die artistieke vrijheid gaf ik veel terug, vind ik, want ik werkte hard en lang aan mijn hoezen. Élk detail moest juist zitten, ook de typografie, die ik soms zelf ontwierp.

Wat het belangrijkste is aan een albumcover? De achterkant! (lacht) Wie vroeger naar de platenwinkel ging, las eerst de hele achterkant voor tot aankoop over te gaan, dus die achterkant is evenveel van tel als de voorkant. Mijn beste hoezen zien er aan beide kanten even goed uit.’

Zijn bekendste platenwerk dateert van de jaren tachtig. Hoezen van zijn hand zijn tegenwoordig hebbedingen onder vinylverzamelaars, en daar is Ever Meulen zich zeker van bewust. ‘Ja, natuurlijk!’ klinkt het lachend, maar niet zonder onverholen trots. ‘Ik kom ze zelf regelmatig tegen, hoor, op internet, op rommelmarkten of stripbeurzen. Mijn hoezen krijgen altijd een apart hoekje toegewezen, net als die van Kamagurka of Joost Swarte. En ja, wanneer ze in goede staat verkeren, blijken ze net dat tikkeltje meer gewild of meer waard. Geef toe, mijn tekeningen zijn geen prutswerk. (grinnikt)

RED BULL ELEKTROPEDIA’S BELGIUM: THE VINYL FRONTIER

Uit bij Borgerhoff & Lamberigts, ? 39,95.

THE EXPOSITION

Nog tot 18/9 in Fort Napoleon, Oostende. Info: fortnapoleon.be

VOLGENDE WEEK

ORIGIN ? DEZ MONA

door Jonas Boel

‘Vroeger was de achterkant van een albumcover het belangrijkst. Die werd het eerst gelezen.’ Ever Meulen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content