Een volslanke verschijning, een doorleefde stem die aanzienlijk méér dan negentien lentes laat vermoeden en een fanclub met leden als Kanye West en Beyoncé: Adele mag dan minder aan de fles en meer aan de taartjes zitten dan Amy Winehouse, Mensen Die Het Kunnen Weten voorspellen haar een gelijkaardig succes. Maak kennis met dé poprevelatie van 2008. ‘Eigenlijk wil ik vooral kindjes krijgen.’
Adele – née Adele Laurie Blue Adkins – is ‘ fucking tired‘. Frêle kan je haar bezwaarlijk noemen, maar de verwachtingen die op haar jonge schouders rusten zijn zwaar om te torsen. Eind 2006 kreeg de afgestudeerde aan de Brit School – de befaamde ‘star academy’ in Croydon die onder meer Kate Nash, Lily Allen, The Kooks en Amy Winehouse voortbracht – via een e-mail op MySpace een platencontract in de schoot geworpen. Ze prijkt bovenaan de ‘Sounds of 2008’-beloftenlijst van de BBC, de zeer blonde en slanke Duffy achter zich latend. Vanavond mag ze ook de eerste Brit Awards’ Critics Choice Prize op zak steken. En nadat haar driesterrendebuut 19(zie ook rubriek pop, p. 85) in de eerste week na zijn release naar nummer 1 in de charts schoot, vliegt ze nu van hot naar her om heel Europa te veroveren. Met de nodige espresso’s en sigaretten houdt ze dat helse tempo nog wel even vol, verzekert ons een opgewekte Adele in Parijs.
Slaag je er nog een beetje in het hoofd koel te houden?
Adele: Ik zou niet weten waarom niet. Ik vind mijn eerste plaats in de BBC-poll fantastisch, zeker toen ik zag wie er nog op de lijst stond én wie er vorig jaar bij waren – Mika, Klaxons en Cold War Kids om er maar een paar te noemen. Hetzelfde met die Brit Award. Tuurlijk is het fijn dat critici mijn muziek waarderen, maar zij zijn niet diegenen die mijn platen kopen of de zalen vullen. Hoezeer zij je ook de hemel in prijzen, als het publiek je niet lust, kom je er niet. Dat 19 in de eerste week op 1 stond, dát wil voor mij pas iets zeggen.
Dat je de nieuwe Amy Winehouse genoemd wordt, zal helpen, toch?
Adele: Amy is een steengoede zangeres, dus elke vergelijking met haar is een compliment. Platenfirma’s en journalisten zoeken altijd gelijkenissen. Dan zie ik wel waarom ze bijvoorbeeld Kate Nash met Lily Allen en mij met Amy associëren.
Kennen jullie elkaar persoonlijk?
Adele: Vooral Kate ken ik goed, ze is ook maar een jaar ouder dan ik. We hebben allemaal op de Brit School gezeten: Kate, Amy, Katie Melua, Leona Lewis (winnares van de Britse X-Factor; nvdr.)… Je zal ons niet samen op café vinden, maar we schieten prima met elkaar op. En néé, we zien elkaar niet als concurrentes. We mogen dan allemaal jonge Londense meiden met een grote mond zijn, we doen ons eigen ding.
Moeten we voor jou – als Amy’s opvolgster – alvast een plaatsje in ‘rehab’ boeken?
Adele: Nee! Ik heb nog nooit van mijn leven illegale drugs aangeraakt en ben dat ook niet van plan. Oké, ik kan wel vreselijk zat worden, en vraag mij niet om mijn sigaretten op te geven. Maar een optreden ervoor laten schieten? Ik zou mijn fans niet willen teleurstellen.
En de concerten in Japan die je net hebt afgezegd dan?
Adele: Ik weet het, maar ik was echt te moe. En dan had ik met een vreselijke jetlag op de Brit Awards gestaan. Als ik moet kiezen tussen zeventig Japanners die nog nooit van me gehoord hebben en zes miljoen Britten, is de keuze snel gemaakt.
Op je MySpace noem je onder meer Etta James, Ella Fitzgerald en Billie Holiday als invloeden. In de platenkast van je ouders geneusd?
Adele: Toch niet. Mijn moeder, die me in haar eentje heeft opgevoed, is helemaal niet muzikaal. Als puber was ik into grunge en – ik maak geen grapje – Slipknot. Eigenlijk ben ik heel toevallig naar soul beginnen te luisteren: ik liep op een dag de HMV binnen en zat plots in de deftige afdeling. De best ofs van Ella Fitzgerald en Etta James stonden er in de aanbieding, en die bleken een openbaring.
Kan je je vinden in het souletiket dat je vaak opgeplakt krijgt?
Adele: Dat ligt vooral aan mijn stem, denk ik. Ik begrijp waar dat vandaan komt, maar ik zie 19 toch meer als een popplaat. Weliswaar één waarop mijn stem heel prominent aanwezig is, al heeft dat meer met mijn eigen onkunde te maken. Ik speel zelf piano, gitaar en bas, maar voorlopig hoef je nog geen aartsmoeilijke riffs te verwachten. Ik speel trouwens ook klarinet. Misschien moet ik dáár maar eens iets mee doen.
Het typische popprinsesje ben je niet…
Adele: Als je het over mijn gewicht hebt, daar heb ik absoluut geen problemen mee. Ik heb altijd tussen maat 14 en 18 (onze maatjes 42 en 46; nvdr.) geschommeld. Maar ik heb me er nooit wat van aangetrokken. Ik ben een zangeres, geen model. Wat zou het dat ik niet graatmager ben of geen trap kan opspurten? Zolang ik aan een lief geraak, zie ik er het nut niet van in om te diëten.
Ik bedoelde eigenlijk dat jij al je songs zelf schrijft.
Adele: Oh, dat (lacht). Dat schijnen de mensen al eens te vergeten. Nochtans vind ik dat heel belangrijk. Ik kan pas gepassioneerd zingen als ik het zelf voel, anders interesseert het me niet zo. 19 heb ik geschreven in een maand tijd: vorig jaar in mei, nadat mijn toenmalige lief mij had bedrogen. Ik uit mijn gevoelens niet zo makkelijk. In plaats van te zeuren tegen mijn vrienden of familie, sluit ik me liever op in mijn kamer, me wentelend in zelfmedelijden. Voor mij is teksten schrijven therapie, geen poëzie.
Het enige échte liefdesliedje is ‘Make You Feel My Love’, een cover van Bob Dylan.
Adele: En meteen ook het mooiste nummer van 19(lacht). Ik vond dat het de plaat in evenwicht bracht. Als ik gelukkig ben, kan ik geen teksten schrijven. Zolang alles goed gaat met mijn nieuw lief komt er dus géén opvolger (lacht).
Je bent ontdekt via je MySpacepagina. Op het web kan de kritiek nogal hard zijn. Raakt je dat?
Adele: Eerst en vooral: ik beschouw mezelf niet als een MySpacezangeres. Ik heb ocharme 27.000 vriendjes, Lily Allen heeft er 50.000. Mij hebben ze in Amerika niet via MySpace leren kennen, wel dankzij de blog van Kanye West. En wat die kritiek betreft… Ik heb ook al vreselijke dingen geschreven op het net hoor, over Sienna Miller bijvoorbeeld. Die griet is alleen maar bekend omdat ze mooi is en bedrogen werd door Jude Law. Dat beledigen hoort bij onze internetcultuur. Het zou hypocriet zijn om dan zelf te gaan janken als er iets lelijks gezegd wordt over mij.
Ben je ambitieus?
Adele: Ik had er nooit bij stilgestaan dat ik van zingen een carrière kon maken. Ik ben wel ambitieus, maar het zit niet in mij om het succes na te jagen. Neem nu mijn platencontract: dat kreeg ik via een mailtje. Ik voel ook geen druk om meteen met een tweede plaat te komen, ik wil niet de fout maken van zoveel groepen die alles te snel willen doen. Wie weet woon ik over tien jaar wel in zo’n gezellig huis in een buitenwijk, met mijn man en kindjes. Ik wil dolgraag zwanger worden, maar ik vrees dat de platenmaatschappij me niet zou feliciteren.
Met wie zou je nog graag samenwerken?
Adele: Jack White staat toch hoog op mijn lijstje, maar met zijn vijf bands, vrouw en kinderen zal die daar geen tijd voor hebben. Samenwerken met Kanye West lijkt me ook wel wat. Er zijn gesprekken – van management tot management – om ‘iets’ te doen. Geen single, maar misschien zie je mij deze zomer wel eens opduiken tijdens een van zijn concerten. Nee, vissen heeft echt geen zin!
Door Barbara De Coninck
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier