Verzorgt de vocalen op track vijf van Buscemi’s In Situ: ene Lady Cath, die na enig googelen de zingende alias van Cathérine Kools blijkt te zijn. Jawel, u kent haar als ‘het lief van’ uit Vaneigens, het blondje uit de clip van Novastars Wrong of Lotte uit Wittekerke. ‘Ik ben nog maar net begonnen.’

De tijd gaat snel . Lijkt het u nog maar even geleden dat hetlegendarische Vaneigens de vaste afsluiter van Man Bijt Hondvormde, dan zal u zich bij de clip van Dipso Calypso, de eerstesingle van de prima nieuwe plaat van Buscemi, prompt een oude zak voelen. Het 15-jarige blonde jongenskopje Cathérine Koolsis nu een classy lady van 28, ‘moving her feet to this calypso beat’.

Hoe is Dirk Swartenbroekx bij jou terechtgekomen?

Cathérine Kools: Toevallig, via een gemeenschappelijke kennis die wist dat er een nieuwe plaat van Buscemi in de pijplijn zat. Ik heb een paar demo’s laten horen, en ben dan naar Limburg afgezakt om te kijken wat we met mijn ideeën konden doen. Ik heb zo’n draagbaar cassetterecordertje, waarop ik al mijn muzikale invallen on the spot kan opnemen. En als ik het even niet bij heb, bel ik naar mijn voicemail en zing ik het daar in. Dan houd ik thuis mijn gsm tegen de recorder om het op te nemen. ‘ Amai, die sound. Hoe heb je die zo gekregen?’, was de reactie van Dirk. (Lacht) Het zijn telkens stukjes van twintig of dertig seconden. Leuk om er eens iets mee te kunnen doen.

Een opstapje naar een muzikale carrière?

Kools: Wie weet: ik zou wel eens een plaat willen maken met een heel goed ensemble. Een beetje als Beth Gibbons, de zangeres van Portishead, op haar soloplaat. Wat jazzy en melancholisch: zo zie ik mezelf als ik zing. Maar dat is verre van een concreet plan. Ik heb wel wat muzikale ambitie, maar blijf in de eerste plaats een actrice.

Je zong ook al mee op ‘Another Lonely Soul’ van Novastar.

Kools: Je moet het al weten om te horen dat ik meezing op die plaat. Ik weet nog dat ik enthousiast met mijn oor tegen de box stond. ‘Ja, ja, ik hoor het!’ Eerlijk gezegd: ik denk niet dat de luisteraars doorhadden dat ik het was.

Joost Zweegers, je ex-lief, droeg die plaat nochtans aan je op. Dat maakt van jou samen met Hannelore Knuts een van de schaarse Vlaamse rockmuzes.

Kools: Goh, wat moet ik daarover zeggen? Joost is nog steeds een goede vriend en ik ga zeker af en toe nog wel eens naar een concert van hem. Wat mij betreft heeft hij ongelooflijk veel talent. Maar ondertussen is het al zeven jaar gedaan tussen ons, een hele tijd dus.

Je acteercarrière dan maar. Drie jaar ‘Vaneigens’, drie jaar ‘Wittekerke’, twee jaar ‘Vermist’ en intussen een paar filmrollen in ‘Vergeten Straat’, ‘Ellektra’ en ‘Firmin’: je cv ziet er best divers uit voor een 28-jarige.

Kools: Ik was vijftien toen ik met Vaneigens begon, en sindsdien ben ik van het ene project in het andere gerold. En ik vond het allemaal even interessant. Vaneigens was een heel leuke periode, waarin ik met straffe acteurs mocht samenwerken. Wittekerke was dan weer een goede leerschool. De scripts waren niet allemaal even straf – dat kan ook niet als je week na week met nieuw materiaal moet afkomen – maar het was een uitdaging om alles wat Lotte zei zo geloofwaardig mogelijk te laten overkomen. Na drie jaar was ik wel aan nieuwe uitdagingen toe. Tot grote spijt van de scenaristen trouwens: ze hadden nog zoveel plannen met mijn personage dat ze mij vervangen hebben door iemand die op me leek. Om precies te zijn: ze hebben een kleine actrice gezocht, en die dan kort geknipt en geblondeerd. (Lacht) Een beetje Dallas, maar ik vond het wel grappig.

Ik heb voor alle doelgroepen gespeeld, van de Woestijnvisfan tot de VTM-kijker. En eigenlijk heeft dat alleen maar voordelen: ik ben nergens op vastgepind. Ik ben nu dertien jaar bezig, maar ik heb nog altijd het gevoel dat ik net begonnen ben. Ik kan nog doen wat ik wil. Tegenwoordig ben ik bijvoorbeeld vooral met voeding bezig.

Voeding?

Kools: Macrobiotisch koken, bewust omgaan met wat je eet en waar het vandaan komt, zulke dingen. Ik heb voor biologische groenteteler gestudeerd, ik heb een opleiding gevolgd aan de Natuurlijke Kookschool en nu ben ik bezig aan een cursus Natuurvoedingstherapeut in Rotterdam. (Op dreef) Het is een levensvisie geworden. Je zou er versteld van staan hoe hard je voeding je leven kan veranderen. Sinds ik macrobiotisch eet, merk ik dat ik veel helderder ben. Als je voor jezelf zorgt, straal je dat ook uit.

Met permissie: je klinkt als iemand met een lifestyle-programma op Vitaya.

Kools: Echt? Wauw. Hoe meer mensen ik zou kunnen helpen met bewuster eten, hoe fijner.

Echt rock-‘n-roll is het wel niet. Niet bang om een zweverig imago te krijgen?

Kools: Absoluut niet. Pas heb ik bijvoorbeeld een tijd lang met Tim Vanhamel – niet bepaald een geitenwollen sok -gepraat over voeding, en hij was héél geïnteresseerd. Neen,je vergist je: macrobiotisch eten is absoluut rock-‘n-roll.

DOOR GEERT ZAGERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content