‘IK BEN EEN IDIOOT, MAAR RICKY GERVAIS WIST DAT NIET’

Fake it until you make it, dat is Special Correspondents, Ricky Gervais’ mediasatire met Eric Bana. De Australische acteur over Trojaanse troepen, Romulaanse kniesoren en de ballen van Gervais. ‘Nooit gedacht dat iemand buiten Melbourne mij zou zien acteren.’

In Special Correspondents, door en met Ricky Gervais, steelt Eric Bana (47) de show als een opschepperige blaaskaakreporter met een ego dat in menig redactielokaal niet zou passen. In het echt blijkt hij de bescheidenheid zelve. Niets aan deze voormalige stand-upcomedian in simpele jeans en pluizende Pruisisch blauwe trui schreeuwt ‘sterallures’, ook al kan hij een indrukwekkend cv voorleggen: Ang Lee haalde het groene monster in hem naar boven in comicblockbuster Hulk (2003), samen met Brad Pitt en Orlando Bloom deed hij tienerhartjes sneller slaan in Wolfgang Petersens ambitieuze sandalenepos Troy (2004) en Steven Spielberg plaatste hem als undercoveragent tussen twee vuren in spionagedrama Munich (2005), over de Palestijnse terreuraanslag op de Olympische Spelen van München. Enkele jaren later ging Bana boldly aan boord van J.J. Abrams Star Trek (2009) en liet hij zich nog opmerken naast landgenote Cate Blanchett en Saoirse Ronan in Hanna (2011).

Voor de Australische Kroaat – zijn doopnaam luidt Eric Banadinovich, alstublieft – ging de bal aan het rollen in 2000. Zijn vertolking van de psychopathische supercrimineel Mark Brandon Read in Andrew Dominiks cultdebuut Chopper betekende onverwacht zijn doorbraak. ‘Ik dacht dat niemand buiten Melbourne de film zou zien, laat staan buiten Australië’, herinnert Bana zich. ‘Toen Chopper in de prijzen viel, was het een enorme… Nou nee, geen schok. Ik vond Read een boeiend personage, dat vind ik nog steeds. Ik had gewoon nooit gedacht dat iemand in het buitenland mij aan het werk zou zien.’ Foute veronderstelling, zo bleek: niemand minder dan Gladiator-regisseur Ridley Scott castte hem na het zien van de film als marinier in zijn Black Hawk Down (2001).

Waar of niet waar: volgens de geruchten moest je geen auditie doen voor die rol.

ERIC BANA: (knikt) Waar. Ridley Scott en ik hebben natuurlijk even rond de tafel gezeten, maar de rol was sowieso voor mij. Werken met Ridley blijft tot op de dag van vandaag een van mijn beste ervaringen. Eén blik op de indrukwekkende cast van Black Hawk Down en je weet waarom. Vandaag zijn ze overal: Hugh Dancy in Hannibal, Kim Coates in Sons of Anarchy, Nikolaj Coster-Waldau in Game Of Thrones… Als je nu voor het eerst naar de film kijkt, zul je elk gezicht herkennen. Maar toen waren we bijna allemaal volslagen onbekend.

In 2003 was er Hulk. In 2004 Troy. In 2005 volgde de samenwerking met Spielberg. Daarna ben je uit de schijnwerpers verdwenen. Wat is er gebeurd?

BANA: Geen idee. Regels heb ik niet. Ik lees gewoon elk script dat ze in mijn schoot werpen en wat mij het meeste boeit, wordt mijn volgende project. Simpel. Ik kijk nooit naar films in termen van ‘groot’ of ‘kassasucces’. Omdat ik zoveel verschillende dingen doe, word ik nooit op één ding vastgepind. En dat is een zegen: het is belangrijk om geen masterplan te hebben. Troy is de laatste grote productie waar ik aan meegewerkt heb.

Je vergeet Star Trek.

BANA: Ik wou dat ik terug in de tijd kon gaan om aan mijn jongere zelf te zeggen dat ik ooit in een Star Trek-film zou meespelen. Niet dat ik een Trekkie ben, maar als kind was ik wel dol op de tv-reeks. Toen regisseur J.J. Abrams bij mij kwam aankloppen voor de rol van Nero (een misnoegde Romulaanse leider die de vernietiging van zijn thuisplaneet wil wreken, nvdr.), heb ik meteen toegehapt. Het was een grote productie, dat wel, maar zo voelde het voor mij niet: mijn personage zit vooral in zijn ruimteschip te kniezen. (lacht)

IN SPECIAL CORRESPONDENTS, over twee Laurel & Hardy-achtige radioreporters die hun verslaggeving in scène zetten, geen grote zandvlaktes of ruimteschepen. ‘Ricky en ik in een klein kamertje. Dat is het vooral’, lacht Bana. Ricky Gervais, de man achter The Office, Extras en Derek, heeft de Netflixfilm, gebaseerd op de Franse komedie Envoyés très spéciaux (2009), ook zelf geschreven en geregisseerd en noemt het onomwonden zijn meest ambitieuze project tot nog toe. ‘Het echte onderwerp is niet de media maar roem’, aldus Gervais. ‘De film gaat over de dingen die mensen vandaag doen om beroemd te worden. Er is geen verschil meer tussen beroemd en berucht. Mensen zijn nog liever bekend om iets volslagen idioots dan helemaal niet bekend. Het leven van sommige celebrity’s is als een open wonde. En ze worden er nog voor beloond ook.’

Hoe komt een Britse komiek als Ricky Gervais terecht bij Eric Bana, een Australische Kroaat in Hollywood?

BANA: O, maar ik ben een idioot. (lacht) Dat is hoe ik begonnen ben, hé: als een idioot. En op een bepaald punt in mijn carrière kreeg ik veel ernstige rollen waar ik ja op bleef zeggen. Ricky wist zelfs niet dat ik een achtergrond in comedy had, en dat was eigenlijk heel goed: zo voelde ik geen druk om grappig te zijn.

Benader je deze rol als acteur of als komiek?

BANA: Zeker als acteur. Mijn achtergrond in comedy speelde natuurlijk in mijn voordeel. Dat merkte ik ook al toen ik voor Funny People met Judd Apatow samenwerkte. Judd is iemand die ideeën op je afvuurt terwijl de camera draait en dan zoekt wat werkt. In die zin lijkt zijn aanpak op die van Ricky. Beiden nemen alles heel serieus, maar laten ook ruimte voor spontaniteit. Frank, mijn personage in Special Correspondents, is op zich geen hilarische kerel. De dynamiek tussen mij en Ricky, dat zorgt voor de humor. Opnames met Ricky voelen overigens nooit aan als hard werken. De zot uithangen en niet in de problemen komen? Dat was al lang geleden. Ik had nooit het gevoel dat ik met een regisseur samenwerkte. Het leek alsof ik gesprekken voerde met mijn geschifte tegenspeler die toevallig toestemming had om met de regie te rommelen. De beste regisseurs zijn bereid plezier te maken op de set. Zelfs bij een echt donker verhaal. Sommige mensen verwarren ernst met kwaliteit. Dat verstikt je. Dus ja, het klikte tussen Ricky en mij. De crew was ons na een tijdje wel strontbeu: ‘Ze zitten weer mopjes te maken over elkaars ballen.’(lacht)

SPECIAL CORRESPONDENTS

Vanaf 29/4 op Netflix.

DOOR ANKE WAUTERS

‘DE ZOT UITHANGEN EN NIET IN DE PROBLEMEN KOMEN? DAT WAS AL LANG GELEDEN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content