HUGH JACKMAN

Eindelijk kruipt de viriele Australiër Hugh Jackman nog eens in de huid van een held van vlees en bloed. En de getormenteerde kruimeldief Jean Valjean heeft hem alvast een Golden Globe voor beste acteur opgeleverd. ‘Voor hetzelfde geld had ik in jouw schoenen gestaan, mate.’ ?

Je was de eerste die bij Tom Hooper auditie ging doen. Naar verluidt was dat behoorlijk uitputtend?

HUGH JACKMAN: You bet, de sessie nam vier volle uren in beslag. En voor het eerst in mijn carrière ben ik het op een auditie afgestapt. Het was al laat, ik keek op mijn horloge en zei: ‘Shit, Tom! Ik moet er dringend vandoor. Mijn vrouw is de deur uit en ik moet mijn kinderen in bed gaan leggen.’ Je had de blik in zijn ogen moeten zien! Maar het deerde niet: Tom was naar het schijnt danig onder de indruk van mijn zang- en acteerkwaliteiten. (lacht)

Ondanks je drukke agenda en je A-list-status beweren je vrienden dat je down-to-earth bentgebleven. Hoe blijf je authentiek in deze gekunstelde business?

JACKMAN: Ik denk dat ik gewoon saai ben. Ik was al 30 toen ik met X-Men mijn eerste grote filmrol te pakken had. Misschien zou het anders gelopen zijn als ik pakweg op mijn achttiende beroemd was geworden, wie zal het zeggen? En weet je, ooit zal het toch voorbij zijn. Wist je dat ik eigenlijk journalist wilde worden? Voor hetzelfde geld had ik in jouw schoenen gestaan, mate. Dan zou ik pas zijn gaan zweven.

Je personage, Jean Valjean, is de goedheid zelve. Zou je zelf meer op Valjean willen lijken?

JACKMAN: Ik herinner me hoe Morgan Freeman Nelson Mandela vertolkte in Clint Eastwoods Invictus. Ik dacht: man, wat een opgave! Hoe doet hij dat toch? In zekere zin is Valjean ook een soort Mandela. Hij is de heroïsche, geïdealiseerde versie van een gewone man. Hij laat zich leiden door mededogen en menselijkheid. Zijn liefde voor Fantine (Anne Hathaway) en haar dochter Cosette (Amanda Seyfried) is onbaatzuchtig. Dus ja, ik kijk geweldig naar hem op.

Les Misérables lijkt wel de eeuwige blockbuster. Eerst was er de blockbusterroman, dan de blockbustermusical en nu de blockbusterfilm. Waarin schuilt volgens jou die kracht?

JACKMAN: Victor Hugo schetste in zijn roman een portret van de condition humaine dat vandaag relevanter is dan ooit. Ik hou enorm van de laatste zin van het boek: ‘Iemand liefhebben is God in de ogen kijken.’ Een waarheid als een koe. We zijn allemaal op zoek naar betekenis in ons leven; naar een soort van waarachtigheid. Maar je hoeft niet op de top van een berg in Nepal te klauteren, jarenlang te mediteren of je aan religie, ceremonies of regels te onderwerpen om waarachtigheid te vinden. God is overal.

Intussen staat er alweer een nieuwe Wolverine-film op stapel.

JACKMAN: Klopt, mate. De opnames zijn al een tijdje achter de rug. Deze keer speelt het zich in Japan af, en James Mangold (3: 10 to Yuma, Walk the Line)zat in de regiestoel. En ik weet niet of je het al gehoord hebt, maar het is een musical. (lacht)

DOOR ANDREAS ILEGEMS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content