Don’t Starve daagt je uit om in een onheilspellend bos zo lang mogelijk je lichamelijke en geestelijke gezondheid te bewaren.
EXPEDITIE ROBINSON
De PS4-versie van dit Don’t Starve is identiek aan de negen maanden oude pc-editie. De spookachtige cartoonlook met invloeden van de okerkleurige stille films uit de jaren twintig en het gotische Tim Burton-sprookje The Nightmare before Christmas (1993), is op een tv-scherm wel een stuk overtuigender. Bedoeling is om met een personage in de onherbergzame natuur zo lang mogelijk in leven te blijven. Dat doe je onder meer door overdag bessen te plukken, op dieren te jagen, hout te verzamelen en ’s nachts kampvuren aan te leggen, schuilplekken op te zoeken, te vluchten en je te verdedigen tegen griezelige schepsels.
DROPPING
De game maakt gebruik van een willekeurig gegenereerde open wereld. Op die manier heb je geen herkenbare oriëntatiepunten bij een nieuwe speelbeurt en word je keer op keer in een onbekend bos aan je lot overgelaten. Net als bij een dropping van de jeugdbeweging, zij het dan dodelijker. Telkens wanneer je het leven laat, dien je het spel in zo’n dooreengeschudde omgeving te herstarten. Alleen je ervaringspunten blijven behouden, je bijeengesprokkelde levensmiddelen en grondstoffen ben je kwijt. Dat zorgt soms voor flink wat frustratie, zeker wanneer je door oncontroleerbare factoren het loodje legt.
BOSPOEPERS
Naast hoofdfiguur Wilson kun je met de ervaringspunten die je vergaart tot acht extra personages vrij spelen. Ze hebben elk een andere look en specialiteit, maar maken de spelervaring nauwelijks anders. In het survivalspel zit ook de Adventure-verhaalmodus verborgen. Die laat je kennismaken met Maxwell, de schepper van de wereld waar je tegen wil en dank in verzeild bent. Doel is om onderdelen van een teleport samen te brengen, zodat je doorstoot naar het volgende hoofdstuk. Een fijne variant, die na een tijdje jammer genoeg geplaagd wordt door herhaling, monotonie en gebrek aan inspiratie.
VERDICT
Verbluffend is vooral de donkere fantasyatmosfeer van het spel. De vormgeving balanceert perfect tussen kinderlijke onschuld en macabere griezel. Alhoewel je deze indiegame bezwaarlijk dé reden kunt noemen om een PS4 in huis te halen, is Don’t Starve wel een memorabele aanvulling voor de console. Charmant, sfeervol, maar net iets te repetitief en frustrerend om wekenlang te beklijven. Het gebrek aan dialogen, een uitgebreide soundtrack, opdrachten en nevenmissies doet afbreuk aan de levensduur van de game. Mooi meegenomen: PlayStation Plus-abonnees ontvangen de titel in januari tijdelijk gratis.
DON’T STARVE
PC, PS4, MAC
KLEI ENTERTAINMENT
GAMEPLAY ***
GRAFIEK ***
GELUID ***
DIMITRI DEWEVER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
