Twaalf jaar heeft James Cameron erover gedaan om een opvolger voor Titanic klaar te stomen. Die moet dan wel een historische mijlpaal worden. De meestertechneut over zijn technologisch innoverende megaproject Avatar.

Twaalf jaar is erg lang. Waarom heeft het zo lang geduurd?

James Cameron: Toen ik in 1995 de eerste versie van Avatar schreef, stond de technologie nog niet op punt. Met The Abyss – waarvoor ik indertijd ook nieuwe technologie ontwikkeld heb – zat ik een of twee stappen af van wat ik voor ogen had, maar bij Avatar waren er zeker nog vijf of zes stappen nodig. Hoeveel geld of moeite je er dan ook tegenaan gooit: in een enkel project kun je zo’n sprong niet maken. Vandaar dat ik het script maar weer in mijn kast heb gestopt.

Wellicht had je niet gedacht dat het daar twaalf jaar zou blijven liggen.

Cameron: Dat niet, neen. Na Titanic was het mijn doel om vijf jaar lang al die dingen te doen waarover ik al mijn hele leven gefantaseerd had. Ik wilde ontdekkingsreiziger spelen, wetenschapper, diepzeeduiker… noem maar op. Alleen bracht het een het ander mee en bleken de jaren plots voorbijgeflitst.

Voor ‘Avatar’ heb je de nieuwste ‘performance capture’- en digitale 3D-technieken gebruikt en zelf nieuwe besturingsprogramma’s ontwikkeld. Toch heeft het project nog dik vier jaar in beslag genomen.

Cameron: Er waren momenten dat we moesten stoppen om met elkaar aan tafel te zitten omdat we op onze limieten gebotst waren. We hebben zelfs een eigen terminologie moeten verzinnen omdat de dingen die we deden nog niet eens een naam hadden. We zaten niet op zee deze keer, we vochten niet tegen stormen of slechte weers-omstandigheden. We vochten tegen het feit dat we simpelweg niet wisten waarmee we bezig waren. Niemand wist het. Toch moesten we de problemen stap voor stap zien op te lossen. En dat hebben we ook gedaan. Daarom hebben we noodgedwongen wel in stukjes en beetjes gedraaid: we maakten een paar shots, bekeken wat we ermee aankonden en schoten dan nog een paar shots. Ik wilde iets creëren dat ik als kind zelf graag had gezien. Iets origineels en visueel innoverend over een andere planeet. Ik ben in 1995 beginnen te brainstormen en eigenlijk heeft het script zichzelf geschreven in amper twee weken tijd. Verschillende dingen had ik trouwens daarvoor al bedacht, zoals het lichtgevende woud en de voertuigen. Zo vloeide het allemaal snel in elkaar.

In 2003 heb je een speciale fusion 3D-camera ontwikkeld voor je onderwaterdocumentaire ‘Ghost of the Abyss’ en dat systeem verder verfijnd voor ‘Avatar’. Specialisten menen dat het wel eens een revolutie zou kunnen teweegbrengen binnen de live-actioncinema.

Cameron: Er is een 3D-revolutie aan de gang en Avatar speelt daar inderdaad een belangrijke rol in. Misschien kan het een nieuwe niche opleveren, in de zin dat mensen het tegelijk als liveaction en animatie beschouwen. Hollywood ligt gewoon achterop. Tot nu toe was de hele 3D-renaissance het exclusieve terrein van de animatiewereld – meer bepaald van Pixar en DreamWorks – met uitzondering van enkele kleinere titels misschien. Een liveactionblockbuster in 3D is echter volkomen nieuw, zodat Avatar willens nillens een testcase wordt.

Zijn de verwachtingen niet on-mogelijk hoog gespannen? Na ‘Titanic’ – nog steeds de grootste kaskraker ooit – kun je eigenlijk ontgoochelen.

Cameron: Titanic is een zegen en een vloek tegelijk. Tuurlijk zullen de mensen denken: met wat zal hij nu afkomen? Maar het succes van Titanic heeft me wel de kans gegeven om een project uit te werken dat niet gebaseerd is op een strip of een boek, geen remake of sequel is en toch veel geld kost. In ruil verwacht de studio dat ik evengoed scoor als in het verleden. Alleen zijn Titanic en Avatar twee totaal verschillende verhalen, zodat we van nul moesten beginnen om het grote publiek te lokken en te entertainen. Dat was best spannend.

Er zit een ecologisch motief in de film dat nu wellicht nog een stuk relevanter is dan in 1995.

Cameron: Ik kon mijn eigen buitenaardse ecosysteem verzinnen met allerlei coole buitenaardse creaturen, én ik kon eindelijk de code kraken van compleet fotorealistische mensachtige personages die écht aanvoelen en met wie je als kijker kunt meeleven. Maar de ideeën in de film zijn inderdaad relevant voor onze wereld van nu. Niet dat films opvoedkundig of moraliserend moeten zijn, maar entertainment hoeft niet noodzakelijk hol vertier te zijn en kan gerust ook intelligente vragen stellen over de relatie tussen mens en natuur. Avatar gaat over de relaties tussen culturen onderling en over de manier waarop we met onze planeet en natuurlijke grondstoffen omgaan. De film speelt zich dan wel af op de planeet Pandora in de verre toekomst, die problematiek is heel erg actueel.

Toch is het naar verluidt een film boordevol actie met nogal wat epische vechtscènes.

Cameron: Het slotgevecht is de moeder aller vechtscènes, toch in vergelijking met de films die ik eerder heb gemaakt. Het is een gevecht in de lucht en op de grond. Het is vuist tegen vuist. Het is gonzo. (Lacht) Het is bijna een film op zichzelf.

De belangrijkste menselijke personages worden vertolkt door Sigourney Weaver en de relatief onbekende Australiër Sam Worthington, die eerder dit jaar te zien was in ‘Terminator 4’. Geen evidente keuzes voor een peperdure actiefilm.

Cameron: Met Sigourney had ik al gewerkt in Aliens. Ik wist dus dat ze een geweldige actrice is die bij elke take het volle pond geeft. En met Sam zat ik onmiddellijk op dezelfde golflengte, hoewel zijn Australische accent vetter was dan dat van Crocodile Dundee. (Lacht) Ik heb de studio moeten pushen om hem te casten, maar hij heeft keihard aan zijn accent gewerkt en uiteindelijk wist hij de bonzen bij zijn laatste screentest te overtuigen. Ik heb hard voor Sam gelobbyd omdat hij iets had dat ik nooit eerder had gezien bij een acteur van zijn leeftijd. Zowel zijn stem als zijn présence is ongelofelijk authentiek en krachtig.

WIN

5 James Cameron- pakketten. Zie Pagina 4-5.

© Twentieth Century Fox

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content