His Dark Materials

Met His Dark Materials heeft HBO de nieuwe Game of Thrones te pakken . Dat is althans wat verschillende internationale media beweren. Nogal makkelijk én misleidend, als u het ons vraagt, want de achtdelige fantasyserie gebaseerd op de gelijknamige youngadulttrilogie van auteur Philip Pullman (die ook al de The Golden Compass-films inspireerde), mikt op een breder en vooral jonger publiek en mist de gruwel, de incest en het zinloze bloedvergieten om die vergelijking te doorstaan.

In een parallelle wereld groeit de elfjarige wees Lyra Belacqua (Dafne Keen, de jonge mutant uit de X-Men-spin-off Logan) op in de universiteitshallen van Oxford, waar ze als baby door haar oom Asriel (James McAvoy, ook al een X-Men-gezicht) werd achtergelaten. Net als alle andere mensen leeft ze samen met haar dæmon, de fysieke verschijning van haar ziel. In haar geval is dat de nukkige Pantalaimon ofte Pan (stem van Kit Connor), een pratende hermelijn.

Wanneer Lyra’s vriend Roger net als verschillende andere kinderen op mysterieuze wijze verdwijnt, besluit ze samen met Pan naar hem op zoek te gaan, met behulp van een gouden kompas dat haar de weg toont. Daarbij wordt ze bijgestaan door onder meer een groep militante rivierzigeuners, een gepantserde ijsbeer en een aantal heksen. Haar queeste wordt echter gedwarsboomd door het Magisterium, het Heilige Hoofdkwartier dat met ijzeren hand over dit alternatieve stukje Groot-Brittannië heerst en bepaalt welke wetenschappelijke ontdekkingen als waar worden beschouwd en welke fundamenteel indruisen tegen de waarheden van de Kerk. En blijkbaar hebben de sektarische snoodaards ook iets te maken met de vermiste kinderen.

His Dark Materials belooft spectaculair, meeslepend en mysterieus te worden. Ideaal voor HBO, dat na Game of Thrones op zoek is naar een kijkcijferkanon met een even lange levensduur. Het verbaast dan ook weinigen dat het huis van vertrouwen groen licht heeft gegeven voor een tweede seizoen nog voor iemand een minuut van de eerste reeks heeft gezien.