Alien: Isolation gooit je op claustrofobische wijze als aas voor de klauwen van één (1) buitenaards roofdier.
ACHTERGROND Vergeet dat houterige actierommeltje van begin vorig jaar. Aliens: Colonial Marines had goede bedoelingen, maar bleek onder zijn filmische camouflagelaag uiteindelijk niets meer dan een dertien-in-een-dozijnschietspel. Alien: Isolation is afkomstig uit de stal van een andere ontwikkelaar. Het Britse Creative Assembly verwierf onder meer bekendheid met de Total War-strategiereeks en duikt nu voor de eerste maal het Alien-universum binnen. Het spel refereert conceptueel en vormelijk aan de originele filmvisie uit 1979, van Ridley Scott. De nadruk ligt op angst en machteloosheid, niet op flitsende vuurgevechten.
VERHAAL Je kruipt in de huid van Amanda, de dochter van de inmiddels vijfentwintig jaar spoorloos verdwenen Ellen Ripley. Wanneer plots de zwarte doos van het Nostromo-schip gesignaleerd wordt in een vervallen ruimtestation, trekt Amanda haar stoute ruimteschoenen aan om ernaar op zoek te gaan. Zo hoopt ze de ware toedracht achter de onopgehelderde verdwijning van haar moeder te kunnen achterhalen. Voor ze het goed en wel beseft, raakt Amanda verstrikt in de netten van een Xenomorph-wezen dat door de nauwe gangen en ventilatieschachten van het complex dwaalt, op zoek naar vers mensenvlees. Het begin van een kat-en-muisspel.
VERSTOPPERTJE In deze game krijg je dus slechts met één alien te maken. Tijdens de eerste uren wordt er vakkundig een unheimliche sfeer geconstrueerd, waarbij je onderhuids voelt dat er op elk moment iets tevoorschijn kan springen. Denk aan Dead Space (2008) maar dan zonder de aanvalsactie. Wanneer het beest opduikt, is je enige verdediging voor afleiding zorgen, je verbergen en bang afwachten – denk aan run & hide-games als Outlast (2013) en Rain (2013), maar dan in een sf-setting. Later krijg je ook te maken met dolgedraaide androids, kun je zelf items assembleren, alsook de hand leggen op een verschroeiende vlammenwerper.
VERDICT De grootste troef van Alien: Isolation is het productieontwerp. Het interieur van het ruimtestation, de vintage controlepanelen, crt-computerschermen en astronautenpakken lijken zo weggelopen uit de eerste Alien-film. Er is zelfs extra beeldruis, die het spel een retro-VHS-look geeft. De game is vooral in de eerste helft op zijn sterkst, wanneer je enkel op de vlucht kunt slaan voor het wezen, angstvallig op verkenning trekt en bij elke beweging op je hoede bent. Van zodra je meer hulpmiddelen aangereikt krijgt, slaat de claustrofobische paranoia om in suspenseloze drab, waarbij monotonie, herhaling en willekeur welig tieren.
ALIEN: ISOLATION
PC, PS3, PS4, XBOX 360, XBOX ONE SEGA
GAMEPLAY ***
GRAFIEK ***
GELUID ***
DIMITRI DEWEVER
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier