Stefaan Werbrouck
Stefaan Werbrouck Ex-hoofdredacteur van Knack Focus en tv-freak

Haar zandloperfiguur heeft wereldwijd covers gesierd en ze werd uitgeroepen tot ‘Sexiest Woman Alive’, maar Christina Hendricks wil nog altijd in de eerste plaats gewoon als Joan Holloway uit Mad Men herinnerd worden. ‘Voor deze serie ben ik actrice geworden.’

Ook als u nog nooit een aflevering van Mad Men, de Amerikaanse dramaserie over enkele reclamemakers in de jaren 60, hebt gezien, zult u wellicht weten wie Christina Hendricks is. De 36-jarige actrice die gestalte geeft aan secretaresse Joan Holloway is namelijk samen met hoofdrolspeler Jon Hamm de grootste ster die de reeks sinds de start in 2007 heeft voortgebracht. Dat is voor een groot deel te danken aan haar looks: met haar rode haar, lichte huid en zandloperfiguur is Hendricks niet alleen de belichaming van de sixtiesstijl die dankzij Mad Men weer hip is, ze steekt ook zo schril af tegen het heersende anorectische schoonheidsideaal in Hollywood dat de groeiende aandacht voor reeks en actrice hand in hand gingen. Ze is ‘The Woman of the Hourglass’, zoals het tijdschrift New York Magazine het spitant samenvatte op de cover van zijn modespecial, of ‘The Sexiest Woman Alive’, zoals Esquire het in 2010 al iets minder subtiel verwoordde.

Het kan vreemd klinken, maar toen Hendricks de rol van Joan aanvaardde, was dat tegen het advies van haar manager in. Ze leefde op dat moment al een paar jaar in Los Angeles, nadat ze eerst in het Ver-enigd Koninkrijk aan haar carrière had getimmerd, en de grote doorbraak liet op zich wachten. Er waren wel enkele kleinere gastrollen geweest in tv-series als ER of Life en in weinig opgemerkte films, maar daar hield het op. Toch vond Hendricks’ agent dat ze Mad Men beter links kon laten liggen. ‘ Mad Men was de allereerste dramareeks voor AMC’, legt de actrice uit in een hotelkamer in Parijs. ‘En die zender (die voor Mad Men hoofdzakelijk Amerikaanse filmklassiekers uitzond, nvdr.) had op dat moment een heel beperkt publiek. Dus was zijn redenering: waarom zou je energie verspillen aan iets wat toch door niemand bekeken zal worden? Maar ik dacht: op veilig spelen heeft me de afgelopen jaren nog niet veel opgebracht, misschien moet ik eens gaan voor iets wat me echt aanspreekt.’ Dus veranderde ze van manager en zette ze haar handtekening onder het contract, twee beslissingen waarvan ze nog geen spijt heeft gekregen.

MAD MARILYN

Een van de eerste dingen die opvallen bij Hendricks – niet het allereerste, daar moeten we eerlijk in zijn – is dat haar stem een stuk hoger is dan in de serie. Niet dat je meteen aan La Esterella moet denken als Joan Holloway haar mond open- doet, maar in het echt heeft de actrice veel meer een meisjesachtig stemgeluid, een beetje à la Marilyn Monroe. ‘Je bent niet de eerste die dat zegt’, lacht ze. ‘Toen ik Joan begon te spelen, ging ik blijkbaar onbewust met een iets lagere stem praten, om de autoriteit uit te stralen die bij het personage past. Ik had het zelf niet eens door, tot iemand me er tijdens de opnames van het eerste seizoen op wees. Maar een groot deel van Joan komt automatisch, in die zin dat ik er niet over na hoef te denken: als je die kleren aandoet en je kapsel wordt opgestoken, dan begin je meteen anders te praten en te bewegen. Het is alsof de transformatie ook in mijn hoofd gebeurt.’

De kleding mag er dan wel voor zorgen dat de actrice zich meteen in de jaren 60 waant, de nauwsluitende jurken en korsetten hebben ook hun nadelen, zegt ze. ‘Echt comfortabel is het niet. Vooral het ondergoed is soms een echte marteling. Tussen de opnames door moet ik vaak blijven rechtstaan of tegen een bureau leunen, omdat ik gewoon niet kan gaan zitten. Het ziet er allemaal zo geweldig uit dat het me niets kan schelen. Eerlijk waar: het enige echte probleem dat ik met de kleren heb, is dat ik ze niet mag houden. (Lacht)‘ Een troostprijs is dan dat de stijl van Mad Men een inspiratiebron is geworden voor mode-ontwerpers, en dat Hendricks als een van de blikvangers vaak gevraagd wordt om met hen samen te werken. ‘Dat is voor mij de kers op de taart’, zegt ze. ‘Ik ben zelf een grote modefan en ik bewonder die ontwerpers oprecht – sommigen van hen maken echt kunst.’

Voor Hendricks is het niet de eerste keer dat ze met modeontwerpers in aanraking komt. Toen ze net af-gestudeerd was aan de middelbare school, won ze een modellenwedstrijd die was uitgeschreven door een lokaal magazine. Dat was het begin van een modellencarrière die meer dan tien jaar zou duren, en waarvoor Hendricks een groot deel van de wereld rondreisde. Enkele maanden geleden doken er op internet nog enkele pikante foto’s op uit de tijd van toen, uit een fotoshoot uit 1999 voor Playboy, waarop de 24-jarige Hendricks weinig meer aanheeft dan een kleine zilveren bikini. Het zal wel niemand verbazen dat de beelden bijna even snel het internet rondgingen als de gehackte naaktfoto’s van Scarlett Johansson. Behalve dan misschien de actrice zelf. ‘Ik vind al die aandacht een beetje vreemd’, zegt ze. ‘Omdat ik vroeger nooit commentaar kreeg over hoe ik eruitzie. Ik heb ook nooit complexen over mijn figuur gehad: toen ik als model werkte, werd weleens gezegd dat ik moest vermageren, maar daar heb ik me nooit iets van aangetrokken. Al die opmerkingen zorgen er wel voor dat je vlugger aan jezelf begint te twijfelen.’

Veel mensen die naar Mad Men kijken, gaan ervan uit dat de seksistische houding van Don Draper en co tot het verleden behoort, maar je zou uit alle aandacht voor de looks van Hendricks natuurlijk ook het tegenovergestelde kunnen afleiden. Toch zegt de actrice dat ze in Hollywood – toch geen bastion van vrouwvriendelijkheid – nooit echt heeft hoeven te doorstaan wat Joan in de reeks moet pikken. ‘Ik weet nu heel veel over hoe het er toeging in de jaren 60, via de reeks en de boeken die ik gelezen heb tijdens mijn research, maar ik denk niet dat ik me ooit echt zal kunnen inleven in wat vrouwen toen meemaakten. Als vrouw in Hollywood is het niet altijd gemakkelijk, maar ik geloof wel dat de situatie vandaag beter is dan vroeger.’ Als we vragen welke functie Joan zou bekleden als ze niet in de sixties zou leven, maar vandaag, mikt Hendricks dan ook hoog. ‘CEO van een groot bedrijf, denk ik. (Lacht) Ik zie toch veel Joans rond mij, sterke, slimme vrouwen met zelfvertrouwen, die uitkomen voor hun vrouwelijkheid en hun seksualiteit niet wegstoppen.’

C’EST MAGNIFIQUE

Wat Hendricks wel dwarszit, is dat alle aandacht voor haar figuur ervoor zorgt dat haar prestatie als actrice wat ondergesneeuwd is geraakt. Dat Joan Holloway een van de sterkhouders van Mad Men is geworden, komt niet alleen door de scenaristen, maar ook door Hendricks, die heel subtiel de onzekerheid en de kwetsbaarheid achter de façade van de secretaresse weet over te brengen. Een van de meest memorabele scènes uit het derde seizoen is bijvoorbeeld die waarin de pas getrouwde Joan door haar man onder druk wordt gezet om voor hun gasten een liedje op de accordeon te spelen – het Franse C’est Magnifique – en je in haar ogen ziet dat ze dat allesbehalve magnifique vindt. Al was dat niet zo moeilijk om te spelen, zegt Hendrickx. ‘Ik was doodsbang voor de opnames. Ik kan nauwelijks zingen en ik spreek geen Frans, dus moest ik de hele tekst fonetisch uit mijn hoofd leren. Het enige pluspunt was dat het met een accordeon was, want daar heb ik nog lessen voor gevolgd. De eerste keer dat ik van die scène hoorde, was toen de schrijvers me opbelden om te vragen of ik piano kon spelen, dus ik ben blij dat ze alvast op dat punt van gedachten zijn veranderd. (Lacht)

De accordeonscène zegt ook veel over hoe Mad Men in elkaar steekt, hoe de dingen die niet gezegd worden vaak belangrijker zijn dan wat wel uitgesproken wordt. Dat soort dialogen mogen spelen, noemt Hendricks een droomjob. ‘Bij de meeste dingen waaraan ik eerder meegewerkt heb, krijg je nauwelijks tijd om na te denken over hoe je iets kunt aanpakken. Dan sta je op een set je best te doen om zoveel mogelijk emoties over te brengen, en krijg je daarna te horen: ‘Dat was fantastisch. Kun je dat nog eens, maar dan sneller?’ (Lacht) Maar Matt (Weiner, bedenker en hoofdschrijver van de reeks, nvdr.) geeft ons echt de kans om te graven in de personages. Hij is ook altijd bereid om te praten over hoe alles in elkaar zit. Dit is waarom ik een actrice ben geworden, en als het aan mij lag, zou Mad Men nooit eindigen. (Lacht)

Maar het ligt niet aan Hendricks. In het voorjaar zette Weiner zijn handtekening onder een contract dat de man naar verluidt dertig miljoen dollar heeft opgeleverd en in ruil waarvoor hij nog drie seizoenen van Mad Men zal maken. Het vijfde seizoen, dat door de lange onderhandelingen tussen Weiner en AMC vertraging opliep, komt in het voorjaar van 2012 op de Amerikaanse televisie, en daarna volgen er dus nog twee jaargangen. ‘Het zal pijn doen als het voorbij is’, geeft d e actrice toe. ‘Onlangs zat ik samen met mijn man (acteur Geoffrey Arend; nvdr.) naar een tv-serie te kijken, waarvan ik de titel maar niet zal vernoemen, en tijdens de reclame zei ik tegen hem: ‘Hoe komt het toch dat die dialogen zo slecht zijn?’ En hij antwoordde: ‘Omdat je verwend bent.’ Dat was de nagel op de kop.’

MAD MEN – SEIZOEN 4

Vanaf dinsdag 29/11 op Acht.

STEFAAN WERBROUCK

CHRISTINA HENDRICKS – ‘IK HEB NOOIT COMPLEXEN OVER MIJN FIGUUR GEHAD: TOEN IK ALS MODEL WERKTE, WERD WELEENS GEZEGD DAT IK MOEST VERMAGEREN, MAAR DAAR HEB IK ME NIETS VAN AANGETROKKEN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content