Sinds Guardians of the Galaxy gaat het hard voor de toen nog onbekende Chris Pratt. Drie jaar later is de sequel een feit, en behoort Pratt tot de populairste acteurs in Hollywood, zelfs al schiet hij herten en hoenders dood. ‘Een eland heeft me bijna genekt.’
Geen idee hoe ú uw superhelden het liefst heeft, maar de rest van de wereld heeft in 2014 zijn voorkeur laten blijken. Toen raapte Guardians of the Galaxy 730 miljoen euro op aan de kassa, stak zo Iron Man en The Avengers voorbij en werd topscorer in het Marvel- universum. Opmerkelijk was dat de film de klassieke superheld – die getormenteerde, doodserieuze übermensch met een joekel van een messiascomplex – naar de reservebank verwees en ruimte bood aan een stouter, nonchalanter en grappiger type. Met de groene babe Gamora (Zoe Saldana), de bruut Drax (Dave Bautista), de ongelikte wasbeer Rocket (stem van Bradley Cooper) en de grommende boom Groot (stem van Vin Diesel) had Guardians of the Galaxy wat weg van een mix van Star Wars (de plezierige eerste trilogie) en Beestenbos is boos. Aanvoerder van het zootje ongeregeld was ruimtepiraat Peter Quill aka Star-Lord. Zijn voornaamste attribuut: een Sony-walkman en een Awesome Mix Vol. 1-cassette met daarop Hooked on a Feeling van Blue Swede en Cherry Bomb van The Runaways. De rol van sympathieke superschelm met nostalgische muzieksmaak was voor het toen nog onontgonnen talent Chris Pratt.
Bosmens
In een mum van tijd werkte Pratt zich op tot een van de meest succesvolle gezichten in Tinseltown. Ook in 2015 speelt hij in een kaskraker: de dino-blockbuster Jurassic World. Pratt belandt in de Forbes-lijst met de bestbetaalde acteurs van Hollywood. Vergelijkingen met Harrison Ford zijn schering en inslag en hij wordt een nieuw sekssymbool genoemd. ‘Hoe ik daarop reageer? Door niet te reageren. Door te probéren niet te reageren’, zucht de 37-jarige acteur. ‘Voelt het succes goed? Ik weet het niet. Ja, zeker? Maar ik voel me al vijftien jaar goed. Dat is nu niet ineens veranderd of zo. Ik ben een professionele acteur en die shit voelt al veel langer goed aan. De extra aandacht die ik nu krijg, is slechts een bonus.’
Pratt komt van ver. Hij groeide op in Lake Stevens in de staat Washington. Vader werkte eerst in de mijn- en vervolgens in de bouwsector, moeder zat aan de kassa in een warenhuis. Het gezin had het niet breed. ‘Ik had zoals elk kind wel wat Star Wars-poppen, maar die hadden we op de kop getikt tijdens een garageverkoop. Die dingen waren erg duur en het budget voor speelgoed was klein.’
De jonge Pratt zat er niet mee, want het liefst trok hij de bossen in. ‘Als kind was ik stapelgek op vissen, jagen en rondlopen in de bossen.’ Het is nog altijd zijn grote passie. ‘Jagen is mijn favoriete bezigheid, en dat heeft me goed geholpen tijdens mijn voorbereiding op Jurassic World. Zo werd ik eens bijna aangevallen door een eland. Ik was met twee vrienden op hertenjacht. Omdat ik mijn hert daags tevoren al had geschoten, de kurkdroge bladeren onder elke stap kraakten en een extra paar voeten te veel lawaai maakt, mocht ik niet met mijn vrienden mee. Ik besloot dan maar op ruigpoothoenders te jagen. Ineens dook een briesende eland voor me op. Dat zijn enorme, heel gevaarlijke beesten met een ontzagwekkend gewei. Ze doden in Noord-Amerika meer mensen dan de zo gevreesde beer. Dat dier staarde me aan. Zijn ogen waren énorm. En ik had enkel een klein wapen om op vogels te jagen. Had het zin om in zijn oog te schieten? Ik zette een stap achteruit, hij een vooruit. Ik zette nog een stap achteruit, hij drie vooruit, waarna hij zwenkte en langs me heen liep. Ik veronderstel dat hij geen gevaar in me zag. Niet alleen de angst die ik toen gevoeld heb, kwam van pas tijdens Jurassic World. Ook het idee van het achteruitstappen op het tempo van de raptors kwam voort uit die ervaring in het bos.’
Op de hogeschool hield Pratt het al na een semester voor bekeken. Na wat tussenstops verzeilt hij op zijn negentiende op het vulkaaneiland Maui, in de staat Hawaï. Hij vult er zijn dagen met luieren, vissen, drinken, roken en net genoeg werken om wat brandstof, voedsel en visgerief te kunnen kopen. Een auto of tent doet dienst als slaapplaats. ‘Tegenwoordig ben ik vader: ik heb wel belangrijker zaken aan mijn kop dan drinken. Ik heb leren nadenken op lange termijn. Maar destijds dacht ik maar een uur of vier vooruit. Wie kan me een lift geven? Wie kan ik overtuigen om alcohol voor me te kopen?’ Pratt werkt als ober in de zeevruchtenketen Bubba Gump Shrimp Co. wanneer hij in een van de klanten Rae Dawn Chong herkent, de actrice uit Commando en The Color Purple. Ze stelt hem voor om de hoofdrol te spelen in haar komische horrorkortfilm, Cursed Part 3. En zo belandt Pratt in Los Angeles.
Comical Chris
Het grote werk blijft uit, maar in Hollywood versiert hij wel wat rolletjes, onder meer in de tv-series The O.C. en Everwood. ‘Mijn eerste manager – God hebbe haar ziel – gaf me toen een waardevolle raad: vergelijk je nooit ofte nimmer met iemand anders. Ik had het er moeilijk mee dat mijn vrienden, generatiegenoten en collega’s zoveel verder stonden dan ik. Zij werden wél uitgenodigd voor audities, zij kregen wél scenario’s toegestuurd. Ik had niets en vroeg me af wanneer ik aan de beurt zou komen. Mijn manager maande me aan om niet jaloers te zijn en uitsluitend te focussen op mijn situatie.’
Audities voor Star Trek, G.I. Joe en Avatar draaien op niets uit. Deels omdat Pratt fysiek niet scherp staat. Beter vergaat het hem in de gesmaakte sitcom Parks and Recreation. Omdat hij zo aandoenlijk is als de goedmoedige, wat mollige en niet al te snuggere Andy Dwyer krijgt het tijdelijke personage een vaste stek in de serie. Andy sluit aan bij een komisch personage waar Pratt al mee heeft geëxperimenteerd in het stand-upcircuit. ‘Mijn stand-ups waren soms erg goed, maar meestal middelmatig. Ik speelde in op mijn nonchalance en onschuld. Veel grappen gingen over beduveld worden zonder het door te hebben. Mijn openingszin was: “Wauw, ik kan niet geloven dat ik stand-upcomedy doe. Dit herinnert me aan de eerste keer dat ik seks had. Alhoewel: dan zou het nu al voorbij zijn.”‘ Stand-upcomedy was niet Pratts grootste droom, wel een leerrijke ervaring. ‘Ik heb vrij vroeg geleerd dat je geen grap mag afronden voor de zaal gelachen heeft. Als er op je punchline stilte volgt, moet je doen alsof de grap nog moet komen. Je bent een vogel voor de kat als de zaal door heeft dat een mop in het water is gevallen. Stand-uppen was een ideale manier om ritme en timing onder de knie te krijgen en te leren om altijd het volle pond te geven.’
De grapjas duikt het krachthonk in wanneer hij een van de Navy SEALs mag spelen die op het einde van Zero Dark Thirty Osama bin Laden doodschieten. Het is geen hoofdrol, maar ze overtuigt Pratt er wel van dat hij een actieheld kan neerzetten. De atletische kwaliteiten heeft hij altijd al gehad, ernaar leven is een ander paar mouwen. Vandaag is een stevige work-out routine geworden. ‘Ik doe oefeningen tot ik ze te makkelijk vind en dan begin ik aan iets nieuws. Ik kickboks en probeer een keer of twee per week aan gewichtheffen te doen om in vorm te blijven.’ Net als John Wayne deinst Pratt niet terug voor een vuistgevecht als het in een kroeg uit de hand loopt. ‘Het is wel al een jaar of vijf geleden dat ik nog eens gevochten heb. Een bargast bleef maar mijn hoed van mijn hoofd slaan terwijl hij bralde: “Hollywood! Hollywood!” Ik zei: “Wedden dat ik je binnen de drie seconden tegen de grond kan werken?” Waarop hij mijn hoed afnam en op de grond gooide, klaar om op mijn gezicht te slaan. En ja, ik kreeg hem effectief binnen de drie seconden op de grond.’
Veertig slaapkamers
De combinatie van humor, lef en de looks van een actieheld maakt van Pratt de geknipte figuur om de hoofdrol te spelen in Guardians of the Galaxy. ‘Ik heb Star-Lord naar mijn hand gezet. Ik heb ook wat grappen verzonnen. Die over Kevin Bacon (een verwijzing naar de dansfilm Footloose, nvdr.) kwam bijvoorbeeld van mij. En de dialoog tijdens de dansscène heb ik voor het grootste deel geïmproviseerd. De bedoeling was dat ik alleen maar zou dansen, maar ik vond dat die scène nog wel iets extra’s kon gebruiken.’
Hij zit er niet mee dat hij geen geschoolde acteur is. ‘Ik ben ben wel behoorlijk leergierig. Ik bestudeer verschillende technieken, en voor élke opname in Jurassic World luisterde ik naar Darkside, een nummer van Eric Church, om mezelf eraan te herinneren dat het mijn personage menens is. Met de camera heb ik een – toch voor een acteur – wat vreemde relatie. Ik negeer hem namelijk compleet. Ik poseer niet graag. Ik heb niet graag dat iemand me zegt wat ik moet doen.’ Ik wil zo natuurlijk mogelijk overkomen en hoop dat de camera dát oppikt.’
Met Jurassic World bewijst Pratt dat hij geen eendagsvlieg is. Hij belandt op de A-list. ‘Met ruime voorsprong het grootste voordeel van mijn status als leading man is dat ik nu toegang heb tot het beste materiaal. Je krijgt veel voorstellen, de beste regisseurs spreken je aan. Vergelijk het met een makelaar die niet langer kleine appartementen in de slechtste buurten van de stad hoeft te verkopen, maar wel villa’s met veertig slaapkamers met uitzicht op de oceaan.’
Vandaag hoeft Pratt niet meer op rommelmarkten naar Star Wars-poppen te zoeken. Als Star-Lord is hij zelf een actiepop geworden. ‘Een van die poppen lijkt heel hard op me. Ook de Lego-dozen van Guardians of the Galaxy vind ik erg cool.’ Thuis heeft hij een eigen collectie. ‘Ik heb een klein museum bijeengejat met rekwisieten van mijn personages. Dat geweldige mes uit Jurassic World, bijvoorbeeld, al is mijn pronkstuk toch mijn kostuum uit Guardians of the Galaxy.’ Dat museum is aan uitbreiding toe. De voorbije zes maanden stond Pratt al op de affiche van de ruimtefilm Passengers en de westernremake The Magnificent Seven, en volgende week landt Guardians of the Galaxy Vol. 2 in de zalen. Vervolgens moet hij ook in Avengers: Infinity War zijn boomlange lijf lenen aan Star-Lord. En enkele video’s die hij op Instagram postte leren dat de opnames voor een sequel op Jurassic World volop aan de gang zijn. Nee, Pratt is bijlange nog niet uitgepraat.
GUARDIANS OF THE GALAXY VOL. 2
Vanaf 26/4 in de bioscoop.
door Niels Ruëll
‘Tegenwoordig ben ik vader: ik heb wel belangrijker zaken aan mijn kop dan drinken.’
‘Als stand-upcomedian heb ik geleerd: als niemand lacht om je punchline, doe dan alsof de grap nog moet komen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
