De nieuwe programma’s zijn gelanceerd, de posities zijn ingenomen. Maar wat is nu de moeite om ook de volgende weken te blijven volgen? Wij delen onze sterren uit.
DE VLOEK VAN OSAMA (CANVAS): ****
Internationale klasse, dat waren de woorden die ons tijdens de eerste aflevering van De Vloek van Osama het vaakst door het hoofd schoten. Enerzijds omdat Rudi Vranckx er als journalist uit het nietige België in geslaagd was om enkele grote namen te strikken (Pervez Musharraf, de ex-kabinetschef van George Bush…), anderzijds omdat het gespin van die politici mooi gecontrasteerd werd met de verhalen van de gewone mensen die de gevolgen van beslissingen die boven hun hoofd werden genomen, moesten ondergaan. Daardoor gaf de documentaire een beeld van de wereld na 9/11 dat veel verder ging dan ‘ground zero’.
De Vloek van Osama is het enige nieuwe programma dit najaar dat vier sterren verdient – het enige programma tout court eigenlijk. Maar voor u tickets begint te kopen voor theatervoorstellingen of operavertoningen om uw herfstavonden te vullen: Canvas moet het gros van zijn nieuwe reeksen nog op het publiek loslaten, en afgaand op wat we daarvan al gezien hebben, zitten er daar toch nog een paar dingen tussen waarvoor u kunt thuisblijven.
HET GODDELIJKE MONSTER (ÉÉN) – WEG NAAR COMPOSTELA (ÉÉN) – HIV+ (ÉÉN): ***
We hadden Het goddelijke monster eigenlijk ook graag vier sterren gegeven. De ambitie en het lef spatten vanaf de eerste minuten van het scherm en je kunt er moeilijk naast kijken dat de reeks visueel en inhoudelijk mijlenver verwijderd is van pakweg Witse of Flikken. Alleen spijtig dat de eerste aflevering ons niet helemaal kon overtuigen. Indrukwekkend was het zeker, alleen zaten wij vruchteloos te wachten op een scène die ons echt zou raken. Kwam het door de overdaad aan trucjes en slimmigheidjes, of was het doordat de literaire afkomst hier en daar te veel doorschemerde, in de commentaarstem of in die paar personages die op papier beter werken dan op het scherm? Feit is dat de reeks in de eerste aflevering heel goed leek op hoofdpersonage Katrien Deschryver: mooi, maar afstandelijk. Maar goed, als alle vuurwerk uitgedoofd is en het verhaal op de voorgrond komt, zal Het goddelijke monster misschien toch nog een extra ster verdienen.
Ook net geen grootste onderscheiding voor Weg naar Compostela en HIV+. Het verslag van de wandeltocht van Arnaut Hauben naar het bedevaartsoord in Spanje is wel sterke televisie, maar een herwerking van een rubriek uit Man Bijt Hond verdient het niet om naast De Vloek van Osama te staan. Bovendien halen de getuigenissen van de andere pelgrims, die Hauben na zijn thuiskomst is gaan interviewen, te veel het tempo uit het programma. HIV+ schoot dan weer sterk uit de startblokken met een aflevering vol ontroerende getuigenissen van patiënten, maar in de tweede week was de reeks al een stuk minder beklijvend.
DE SLIMSTE THUIS (ÉÉN) – DE PEDAALRIDDERS (VT4): **
Zeggen dat je op zaterdagavond een programma wil maken voor het hele gezin is als in Mijn Restaurant komen verklaren dat je een nieuwe zaak gaat openen onder de slogan ‘Iedereen welkom’: het zal wel niet gelogen zijn, maar je kunt je er niet echt mee van de concurrentie onderscheiden. Elke zender die zich op het grote publiek richt, probeert immers op zaterdagavond vader, moeder en de kinderen voor de buis te krijgen, die laatsten dan nog het liefst met vers gewassen haartjes en in pyjama. Een gebrek aan eigen smoel is het grootste probleem van De Slimste Thuis, de zaterdagse familiequiz van Bart Peeters: de vragen zijn niet bijzonder goed gevonden, de spanning is ver te zoeken en de kandidaten blijven niet hangen. Als De Slimste Thuis een programma voor het hele gezin wil worden, dan zal men toch moeten hopen dat iedereen maar met een half oog zit te kijken.
Op de commerciële zenders zijn de originele ideeën dit najaar werkelijk met nog geen vergrootglas te vinden. Het dichtst in de buurt komt De Pedaalridders, een docusoap waarin twee ploegen van slecht getrainde amateurwielrenners in vier maanden klaargestoomd worden om een bergrit uit de Tour de France te rijden. Een beetje zoals in de Marathon-reeks van enkele jaren geleden dus, alleen niet op Canvas, maar wel op VT4, zodat de wetenschappelijke insteek vervangen is door het streven naar ‘kleurrijke televisie’. Mensen die voor de eerste keer de Koppenberg opsukkelen bijvoorbeeld, of die de kasseien van Parijs-Roubaix over moeten dokkeren: het is leuker dan zelf Alpe d’Huez opfietsen, maar ook een stuk minder gedenkwaardig.
HELP, MIJN MAN HEEFT EEN HOBBY (VTM) – VRIENDEN VAN DE VEIRE (ÉÉN) – HOE IS HET ZOVER KUNNEN KOMEN? (ÉÉN): *
Het beste bewijs van het gebrek aan originaliteit is Help, mijn man heeft een hobby, een programma dat niet alleen het halve concept, maar ook de halve titel van Help, mijn man is een klusser heeft overgenomen. Staf Coppens gaat op bezoek bij vrouwen die ten einde raad zijn omdat hun man helemaal door zijn hobby opgeslorpt wordt: in de eerste aflevering werd hij naar de Kempen gesommeerd door Annie, de echtgenote van Dré, een man die bezeten is van raceauto’s en bovendien een klein probleem heeft met dingen weggooien. Met als gevolg dat de tuin, de zolder en de garage van het gezin eruitzagen als een slagveld waar een bataljon Transformers met een hoop tractoren in de clinch was gegaan. We vermoeden dat de komst van Coppens en co niet alleen een bevrijding was voor Annie, maar ook voor de buren.
Ook tijdens Hoe is het zover kunnen komen is het gevaar op déja vu’s groot. Deze ‘nieuwe’ reeks rangschikt beeldfragmenten uit het VRT-archief aan de hand van enkele simpele vragen, alleen krijg je het gevoel dat de makers vooral uit eerdere compilatieprogramma’s als Het ABC van de VRT of De Leukste Eeuw hebben geput. De kans dat toekomstige terugblikken veel uit de eerste aflevering van Vrienden van de Veire zullen overnemen, is dan weer klein. De showbizztalkshow rond Peter Van de Veire stond bij het begin immers heel wankel op de benen, met slappe interviews en grapjes die de mist ingingen. Er zaten echter ook een paar aanzetten tot goede ideeën in het programma (zoals de plot van Thuis die uitgelegd werd aan de hond van Marleen Merckx), zodat Vrienden van de Veire alsnog het voordeel van de twijfel krijgt. Het kan nog groeien, maar er zal heel hard aan gewerkt moeten worden.
ASTRID IN WONDERLAND (VIJFTV) – EXOTISCHE LIEFDE (VT4)
Oh ja, Astrid Bryan heeft na haar opgemerkte passage in Vlaamse Hollywood Vrouwen nu ook een eigen docusoap. De eerste aflevering draaide voor een groot stuk nog maar eens rond de ‘pussywagon’ waarmee ze vorig jaar bekend is geworden, en op het einde meldde ze in een chat met haar moeder dat ze ‘eigenlijk niets nieuws te vertellen’ had. We hadden het niet beter kunnen zeggen. En waarom Exotische Liefde hier staat, leggen we hopelijk voldoende uit in Teletobben op pagina 81.
Wat is volgens u het beste nieuwe programma van het najaar? Breng uw stem uit in onze poll!
Lees de recensies van deze programma’s in Testbeeld op EXTRA OP KNACKFOCUS.BE
DOOR STEFAAN WERBROUCK
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
