Het beste uit onszelf

Eerste zin Wist ik veel wat het leven te betekenen had.

Lewis is een aan lager wal geraakte stand-upcomedian die alleen nog in kleine kelderzaaltjes optreedt, waarna hij eenzaam naar huis waggelt en in discussie gaat met zijn kat Robin Williams, als speelde hij de hoofdrol in een remake van The Long Goodbye. Veel te veel pizza en gin hebben hem herleid tot 120 kilo obesitas, maar ook tot 120 kilo pijn, omdat zijn dochter Amy acht jaar eerder, op haar achttiende, van huis is weggelopen, wat meteen ook het einde was van zijn huwelijk met neurologe Samantha. Tot hij op een avond achteraan tussen het publiek Amy’s gezicht herkent. Ze is terug, zo blijkt, maar het verleden is ze nog lang niet vergeten.

Vijf jaar geleden debuteerde Michael Bijnens met veel mediagedruis met het autobiografisch geïnspireerde Cinderella, over de zoon van een prostituee die haar pooier werd en daar psychisch niet geheel ongeschonden uit kwam. In zijn tweede roman, Het beste uit onszelf, gaat hij verder op dezelfde weg. Opnieuw staat de bezwaarde relatie tussen een ouder en een kind centraal, want Amy heeft het niet zomaar op een lopen gezet. Er is iets gebeurd, en wat dat in gang heeft gezet, is niet fraai.

Dat Amy niet lekker in haar vel zit, hoort Lewis meteen aan haar eindeloze tirades tegen alles en iedereen. Tegen kleinburgers vooral, die veganistische dadelprutcake kopen met een verhaal eraan en denken dat ze zo de wereld redden. ‘Hebben we daarvoor vijfduizend jaar lang de vloek van de beschaving doorstaan?’ vraagt ze retorisch, wat Lewis tot stilte dwingt. Haar vader kan haar duidelijk niet helpen, besluit de jonge vrouw en dus trekt ze naar haar moeder en broer, die samen een mindfulnessbedrijfje runnen dat tachtig man tewerkstelt en een succesvolle app heeft. Dat ze zich zo zeikerig voelt en een mislukte zelfmoordpoging achter de rug heeft, ligt allemaal aan haarzelf, fezelen moeder, broer en app haar in het oor, en dus gaat Amy aan de meditatie, waarna Lewis opmerkt dat hij het virulente cynisme van de verbaal agressieve Amy nog geen klein beetje mist.

In Het beste uit onszelf dansen Amy en Lewis 246 bladzijden lang de psychologische tarantella, wat enerzijds aanleiding geeft tot een paar fantastische scènes, maar jammer genoeg ook tot heel veel theoretische dialogen die de schwung uit het boek halen.