HET CYNISME AAN BANDEN Coupland gebruikt in zijn meest rijpe roman de highschool killings als aanleiding voor een ode aan het leven.

Douglas Coupland. Meulenhoff, 259 blz., euro 18,50 (Oorspronkelijke titel: Hey Nostradamus!)

Hé Nostradamus! is Couplands meest volwassen roman totnogtoe, een geslaagde mix van jeugdig, exuberant proza met een allesbehalve gratuite emotionaliteit. Net als zijn ander werk is dit een scherpe, sardonische culturele observatie, maar meer dan in zijn andere werken waagt Coupland zich aan spiritualiteit, hoop en liefde. Het resultaat is teder, wijs, hartverscheurend en hilarisch. Hé Nostradamus! is Couplands beste boek en een van de beste boeken van het jaar.

Net als in zijn meest recente werken krijgen de personages van Couplands zevende roman een tragedie te verwerken. De slachtpartij van Columbine is getransponeerd naar North Vancouver, anno 1988, waar drie nietsnutten in de eetzaal van hun middelbare school enkele medeleerlingen overhoopschieten. Coupland onderzoekt niet de omstandigheden die aan de moord voorafgaan, noch de motieven van de moordenaars, maar gaat in een verhaal met vier vertellers na wat de gevolgen zijn van deze slachtpartij voor enkele betrokkenen. Vooreerst vertelt de zeventienjarige Cheryl, een van de slachtoffers, vanuit het hiernamaals hoe ze in het geniep met Jason getrouwd was en een baby verwachtte. Het koppel was onderdeel van Youth Alive!, een overenthousiaste groep christelijke jongeren die na de moord Jason verkeerdelijk gaan verdenken van medeplichtigheid. Elf jaar na datum komt Jason aan het woord. Hij probeert nog steeds vruchteloos in het reine te komen met het verlies van zijn vrouw, is beschaamd omdat hij niets met zijn leven heeft aangevangen, en voelt een voortdurende druk van zijn religieuze vader, die zo onbuigzaam is dat hij zijn vrouw het alcoholisme injaagt. Een jaar later is Jason verdwenen en vertelt Heather, de vrouw met wie Jason zijn leven opnieuw probeerde op te bouwen, haar verhaal. Reg, de radicaal christelijke vader van Jason, sluit de roman af en toont zich uiteindelijk een veelgelaagd personage, wiens religiositeit met gepast medeleven wordt behandeld. Coupland vertelt met Hé Nostradamus! een uitdagend verhaal – een dat vragen oproept eerder dan moraliseert – over moraal, geloof, vergeving en toewijding. Verlies en hoe daarmee omgaan is een prominent thema, alsook het wanhopig zoeken naar eenvoudige verklaringen die een houvast zouden moeten bieden in een slagveld van emoties.

Zoals het leven neemt het verhaal enkele onduidelijke wendingen, maar die zijn net als de slachtpartij zelf enkel aanleiding voor Couplands demonstratie van inzicht, menselijkheid én beheersing van de verhaalkunst. Terwijl Cheryl een angstaanjagende mix van tienernaïviteit en hemelse wijsheid aan de dag legt (de herinnering aan Elephant is vers ), schrijft Reg met een complexe syntaxis van een man die te veel psalmen heeft gelezen. Keihard en tegelijk liefhebbend. Hans Comijn

DOOR HANS COMIJN