HARTENVREETSTER

Een hart veroveren deed Salma Hayek al vaker, maar in de sprookjesfilm Tale of Tales mag ze er nu ook eentje verorberen. De Mexicaanse diva over feministische fabels, ijskoude bitches en onzekere alfamannetjes. ‘Vrouwen zijn pragmatischer, beter in multitasken en daarom ook betere regisseurs.’

Vijfentwintig jaar geleden, toen ze vanuit Mexico in Hollywood arriveerde, kreeg Salma Hayek te horen dat ze het nooit zou maken als actrice omdat ze te veel als een Mexicaanse dienstmeid klonk. Bovendien kon ze er maar beter snel werk van maken, gaven de sceptici haar mee, want mocht ze het dankzij haar wulpse verschijning toch maken, dan zou haar carrière op haar 35e toch wel voorbij zijn.

Ondertussen is la Hayek bijna vijftig, heeft ze films van Robert Rodriguez (onder andere Desperado en From Dusk Till Dawn), Mike Figgis (Hotel en Timecode) en Oliver Stone (Savages) op haar cv staan, kreeg ze een Oscarnominatie, voor haar hoofdrol in de kunstenaarsbiopic Frida (2002), en de jongste jaren is ze goed op weg om ook een gerespecteerde filmproducente te worden. Niet kwaad voor een Mexicaanse dienstmeid.

Bovendien kunt u de Latijnse schone, sinds 2013 getrouwd met de steenrijke Franse zakenmagnaat François-Henri Pinault, straks in Gent bewonderen. Helaas niet in levenden welgevormden lijve, wel in de sprookjesfilm Tale of Tales van Gomorra-maker Matteo Garrone. In die even kleurrijke als bizarre fabel, gebaseerd op de 17e-eeuwse Pentamerone, oftewel Europa’s oudste sprookjesbundel, speelt Hayek een Spaanse koningin die koste wat het kost een zoon wil en daarvoor desnoods het kloppende hart van een zeemonster opvreet.

En? Hoe smaakt dat?

SALMA HAYEK: Walgelijk. Ik moest bijna kotsen. Garrone is een perfectionist die over elk shot talloze takes doet en hij stond erop dat het precies een echt hart leek. Met alle dikke smurrie en textuur van dien. Gelukkig kreeg ik goed advies van mijn dochter Valentina. Ze zei: ‘Het is een marshmellow die te lang in de rode suiker heeft gelegen en daarom zo degoutant smaakt. Waarom eet je niet alleen de achterkant en spuug je alles er na elke take weer uit?’

Dus je zevenjarige dochter is je privéregisseur?

HAYEK: Ze is geweldig goed met acteurs. Al van toen ze één jaar was, neem ik haar mee op elke set. Ondertussen kent ze elk facet van de filmbusiness. Ze zit altijd graag vlak voor de monitor en zegt altijd haar mening. Soms moet ik haar zeggen: ‘Jij speelt niet mee in de film. En mama doet dit al jaren. Stop met regisseur spelen en ga weg.’ Waarop ze terug naar de trailer gaat en ik moet toegeven: verdomme, dat was een heel goede tip van haar. De jongste tijd neem ik haar wel minder mee. Omdat ik vind dat ze haar eigen leven moet leiden en omdat school haar meer stabiliteit geeft dan filmsets.

In Tale of Tales speel je wel een ijskoningin met weinig moederlijke instincten.

HAYEK: Tot mijn eigen verbazing. Garrone werkt als een schilder. Hij heeft de schets vooraf al in zijn hoofd zitten, en wij acteurs zijn hooguit kleuren of penseelstreken. Er zitten scènes in de film waarin ik huil om de dood van mijn man. De tranen lopen over mijn wangen, hardcore melodramatisch allemaal, maar in de film lijk ik een ijskoude bitch. Heb ik voor niks uren lopen snotteren. (lacht)

Je speelt ook opnieuw een sterke, dominante vrouw. Dat moet je wel aangesproken hebben.

HAYEK: Welk meisje wil nu geen koningin zijn? Toen ik begon, werd ik enkel gevraagd om stripper of meid te spelen. Het dichtste dat ik ooit bij een koningin kwam, was in Savages, waarin ik de koningin van een drugskartel speelde. Tale of Tales heeft een feministische ondertoon. De film gaat over drie topics die belangrijk zijn voor vrouwen, verteld vanuit het standpunt van vrouwen: kinderen, schoonheid en vrijheid. Dat zijn de drie dingen waar we het meest voor strijden. Wat ongelofelijk is, is dat die sprookjes al 350 jaar oud zijn, en toch zijn ze nog steeds actueel, omdat vrouwen nog altijd voor die thema’s moeten vechten.

Ben je zelf opgevoed met sprookjes?

HAYEK: Ik heb in mijn jeugd geen enkel sprookje gelezen. Mijn grootmoeder, die een gefrustreerde schrijfster was, vertelde me elke avond een fantastisch verhaal voor het slapengaan. Toen ik voor mijn kind sprookjesboeken kocht, dacht ik terug aan mijn grootmoeder. Ze had veel meer talent dan al die schrijvers, maar ze heeft helaas nooit een kans gekregen.

Ben je zelf een goede sprookjesverteller?

HAYEK: Ik vrees ervoor. Vandaar dat ik die boekjes voorlees. Ik zit nu op Twitter, maar ik weet daar geeneens wat te schrijven. Ik doe twee maanden over tien tweets. Als je Twitter-tips hebt: altijd welkom.

Je bent bijna vijftig. Is dat een verjaardag waar je naar uitkijkt of een waar je liever niet aan denkt?

HAYEK: Op mijn dertigste dacht ik: wat als ik mijn looks verlies? Wat als ik er op mijn vijftigste versleten uitzie? Maar sinds ik moeder ben, heb ik daar geen seconde meer aan gedacht. Ik ben nog altijd tevreden over mijn uiterlijk, ik krijg nog altijd goede rollen en het beste is: ik heb er geen uur voor in de fitness moeten zweten. Mijn enige vorm van work-out is op hoge hakken lopen. It works every muscle. En niet alleen bij vrouwen. (lacht)

Al gedacht wat je op je zestigste verjaardag zult doen?

HAYEK: Dan hoop ik te regisseren. Maar daarvoor moet mijn dochter wat ouder zijn. Een film regisseren kost je minstens twee jaar van je leven. Ik heb al één tv-film gemaakt en dat was een hemelse ervaring. Regisseurs klagen vaak over van alles en nog wat, maar dat is om zichzelf belangrijk te maken: het was de makkelijkste job die ik ooit heb gedaan. Het is als een huishouden runnen. Je moet met vier, vijf dingen tegelijk bezig zijn en mannen hebben daar moeite mee. Vrouwen zijn pragmatischer, beter in multitasken en daarom ook betere regisseurs. Het zit in onze genen. Een film begint met een embryonaal idee, je brengt het ter wereld, voedt het en brengt het groot. Net zoals met kinderen. Daarom is het hoog tijd dat meer vrouwen de kans krijgen om creatief te zijn. Alleen zit de filmbusiness nog altijd vol onzekere alfamannetjes die dat niet zo prettig zouden vinden.

TALE OF TALES

16/10 om 22.30 uur, 18/10 om 16 uur en 19/10 om 22.15 uur. Voorlopig geen bioscooprelease.

DOOR DAVE MESTDACH

Salma Hayek ‘MIJN ENIGE WORK-OUT IS OP HOGE HAKKEN LOPEN. IT WORKS EVERY MUSCLE. EN NIET ALLEEN BIJ VROUWEN.’