Hailu Mergia

Begin jaren zeventig behoorde hij met de Walias Band tot het kruim van de Ethiopische jazz- en funkorkesten, maar na een tournee in de VS verkoos toetsenist Hailu Mergia Amerikaanse rust en een baan als taxichauffeur boven de tirannie van thuis. De cassettes die Mergia in de jaren tachtig uitbracht vonden weinig weerklank, tot het label Awesome Tapes From Africa ze met succes opnieuw in de kijker zette. Lala Belu is Mergia’s eerste album met nieuw materiaal in twee decennia, en een briljant staaltje tijd en grenzen aan de laars lappende muzikaliteit. Met Moogsynthesizer, accordeon, echte en machinale drums, goedkope keyboards en vooral heel veel schwung schept de cultveteraan een jazzhybride waar alle Stuffs en Condor Gruppes ter wereld enkel eerbiedig hun pet voor kunnen afnemen. Chapeau!