Hard Times Revisited Live(AMC)

Net in deze stille eindejaarsdagen leggen enkele Belgische rockers de elektrische gitaren het zwijgen op. Bij De Mens levert dat een verkwikkende douche op. Slechts een enkele keer, bij Dit Is Mijn Huis, wringt het trage tempo wat, voor het overige bloeit het akoestische experiment open tot een onvermoede schoonheid. En In Gent, Kamer In Amsterdam en Irene, alle verrijkt met de mondharmonica van Steven De Bruyn, en Patti Blues, met banjo en het zalige stemgeluid van Tine Reymer, worden inventief heruitgevonden. Ook Billy Heb Je Mij Gehoord? en het onstuimig funky Sex Verandert Alles tintelen. Ze verschaffen je een ander inzicht met teksten die beter dan ooit tot hun recht komen. Het is alsof maskers afvallen. Zeker na consumptie van het nieuwe De Dingen, een warme melodie die sneeuw doet smelten, krijg je dorst naar méér. Ik weet dat het trio verslingerd is aan ronkende gitaren en een opzwepende beat, maar je kan enkel hopen dat het in de toekomst de lef toont om het enge rockstraatje te verlaten en meer open ruimtes op te zoeken.

Ook bij Tom Barman stimuleert de stripact tot afwijkende interpretaties van Everybody’s Weird, Serpentine en Little Arythmetics. Het bewijs dat deze dEUS-songs ook in heldere contouren, zonder lawaaierige sabotage, functioneren. Barman speelt zijn karaktervolle stem hier uit. Ze krijgt iets dwingends. Hij ging in eerste instantie met pianist Guy Van Nueten (The Sands) de hort op om in de sabbatjaren van dEUS het speelplezier niet te hoeven missen, maar gaandeweg opende het deuren. Terwijl de optredens van zijn groep om energie draaien, staat in die van het duo de melancholie centraal, wat hem in de gelegenheid stelt om Serge Gainsbourg, Joni Mitchell en Nick Drake te coveren. Hij kan er als zanger en als performer enkel zijn voordeel uit halen.

Wie had kunnen voorspellen dat songs van The Scabs ooit nog met viool, banjo, mandoline of accordeon zouden worden uitgevoerd? Het ene nummer van Hard Times Revisited Live is al geslaagder dan het andere ( Don’t You Know komt er bijvoorbeeld beter uit dan Hard Times), maar de koppeling van zanger Guy Swinnen aan de veelbelovende multi-instrumentalist Andries Boone en pianist Jan Hautekiet is oneindig veel interessanter dan wat een Scabs-reünie zou kunnen bieden. Niet alleen de klassiekers komen aan bod, maar ook nieuwe pennenvruchten en het op het lijf van dit drietal geschreven Coz I Luv You van Slade. Het is eveneens fijn dat nummers van de laatste Scabs-plaat Sunset Over Wasteland en van Swinnens soloalbum Hazy, beide onterecht wat over het hoofd gezien, via deze weg een tweede kans krijgen.

door peter van dyck