Gunter Lamoot bibbert bij eightieshorrorfilms en in de griezelkelder van Madame Tussaud’s. Wie had dat gedacht van Vlaanderens felst gebekte komiek?

* Wat doet je huilen van het lachen?

Haast niks eigenlijk. Huilen van ontroering overkomt me iets vaker. Toen ik 16 was, zag ik het hartverscheurende Escape from the Planet of The Apes. De scène waarin het aapje neergeknald wordt, heeft me tot tranen bewogen. Geen zever.

* Is ‘Planet of The Apes’ het genre films waar je van houdt?

Ik ben niet speciaal een scifiliefhebber. Destijds, toen de video- theken opkwamen, huurde ik wel vaak horrorfilms uit de jaren 80 zoals Re-Animator. Het was heel dubbel: ik vond die films cool, maar tegelijk stootte al die gruwel me af.

* Gunter Lamoot is een bange wezel, wie had dat gedacht?

Het ging ver hoor: ik durfde in de Meli (vandaag Plopsaland, nvdr.) niet naar het creepy sprookjespark. En bij Madame Tussaud’s in Londen was er een Chamber of Horrors waar ik met geen stokken in te krijgen was. Het wassen beeld van Jack The Ripper en de onthoofdingsscènes uit de Franse Revolutie heb ik nog steeds niet gezien.

* Ben je voor de rest een museumganger?

Ik ben fan van XL-kunstwerken en -sculpturen. In het Louvre staat het vol. Als ik daar voor Het vlot van de Medusa van Géricault sta, voel ik me behoorlijk nietig. Als kind ben ik regelmatig naar het Ensorhuis in Oostende geweest. Behalve een salon, zijn harmonium en wat geplastificeerde reproducties is daar niet veel te zien. Toch hangt daar een speciaal, macaber sfeertje.

* Je acteerde in ‘Ex Drummer’. Ben je een Brusselmansfan?

Tot begin de jaren 90 wel. Ik had alles van hem gelezen, tot ik een overdosis had. Mijn literaire smaak is redelijk breed. Rat Pack Confidential van Shawn Levy vond ik super, omdat het in het slang uit Sinatra’s tijd geschreven is. Uit het boek blijkt trouwens dat Frank een ettertje was dat altijd zijn zin moest hebben.

* Welke muziek ligt je?

Ik ben al van kindsbeen af een grote fan van Madness. Ik heb ze intussen drie keer live gezien. En op de Lokerse Feesten mocht ik ze zelfs aankondigen. Achteraf heb ik er nog wat tegen staan lullen. Gelukkig zijn het toffe pees: mijn ideaalbeeld van hen is niet ingestort.

* Van welk genre moet je kotsen?

Van schminkrock: groepen die zichzelf maquilleren en denken dat ze stoer zijn omdat hun gitaren zwaar klinken. En van Tiësto-trance en gabberschijven word ik ook gek. Daar zit niks van ziel in. Zulke muziek maakt je hersendood als je er lang naar luistert. En dat is nog de bedoeling ook.

* Wat leg je vaak op?

The Arctic Monkeys. Hun laatste is wat toegankelijker, hun eerste was voor mij wat ze noemen een ‘groeiplaat’. Zoals Berlin van Lou Reed en Sumday van Granddaddy trouwens.

* Wat is je grootste miskoop?

Ik koop soms full-cd’s van groepen waar ik maar één liedje van ken. Dat durft wel eens tegenvallen. The Bluetones of Catatonia bijvoorbeeld. Mijn grootste miskoop was toch wel de cd van Myslovitz. Sound of Solitude is een magistraal nummer, de rest suckt ongelofelijk. Ach, ik gooi dat niet weg, zulke albums. Die horen erbij.

* Tot welke impulsinkoop ben je verleidbaar?

Als ik op een dvd-box stoot van een seventiesserie, genre The Incredible Hulk, Charlie’s Angels of The Six Million Dollar Man, kan ik me moeilijk bedwingen. Ik verlang al tot ik bejaard ben. Dan kan ik op mijn gemak nostalgisch naar dvd’tjes kijken. Als ik tegen dan niet dement ben tenminste.

Gunter Lamoot speelt op 20 juli tijdens de Gentse Comedy Feesten in Capitole Gent. Die week treden ook Alex Agnew, de finalisten van Comedy Casino Cup, Comedy Explosion en Freddy De Vadder op, telkens om 22.30 uur. Info op www.musichall.be. De dvd ‘Gunter Lamoot 7 years of pure genius’ is nu uit. www.gunterlamoot.be

Thijs Demeulemeester