Guardians of the Galaxy Vol. 2
Een verademing, zo klonk het in de zomer van 2014, toen regisseur/scenarist James Gunn met Guardians of the Galaxy wat kleur bracht in het monotone Marvel Cinematic Universe.
In de sequel Guardians of the Galaxy Vol. 2 wordt de ruimtepiraat Star-Lord/Peter Quill (Chris Pratt) eindelijk herenigd met zijn biologische vader, de onsterfelijke halfgod Ego (eighties-actieveteraan Kurt Russell). Die ontmoeting laat het kibbelende zootje ongeregeld dat hem op zijn intergalactische reizen vergezelt echter koud. Er moet namelijk ook oorlog worden gevoerd. Tegen een kolossaal monster, bijvoorbeeld, of tegen de Ravagers, snode huurlingen die de hogepriesteres van het genetisch geperfectioneerde Sovereign-volk op hen afgestuurd heeft omdat de sarcastische wasbeer Rocket (stem van Bradley Cooper) batterijen van hen gestolen heeft.
Bovendien vertrouwt Quills love interest Gamora (Zoe Saldana) de raadselachtige Ego voor geen meter, zeker niet wanneer die hen samen met de spierbundel Drax (Dave Bautista) en enkele andere leden van het Galaxy-team uitnodigt naar zijn psychedelische thuisplaneet. Gamora ontdekt er een grot vol skeletten en vermoedt dat Ego een manipulator met duistere plannen is.
Dit vervolg is plotmatig een stuk minder evenwichtig en zelfs slordiger in vergelijking met het origineel, maar dat zal de rechtgeaarde fan niet deren. Aan de formule – een mix van indrukwekkende ruimtegevechten, referenties aan de popcultuur van de jaren zeventig en tachtig en vooral heel veel onzin – wordt immers niet geraakt.
Zo worden er nogal wat vragen gesteld over de penis van Ego, schrikt Quill zijn belagers af met een nieuwe mixtape vol seventiesrock en schudt het pratende boompje Baby Groot (Vin Diesel) weer onnozele danspassen uit zijn wortels, dit keer op ELO’s Mr. Blue Sky. Over Drax verneem je dan weer dat hij geen ruimtepak kan dragen omdat hij gevoelige tepels heeft. Ook hilarisch: het moment waarop de hele bende, met Rocket op kop, genadeloos de spot drijft met de slechterik Taserface vanwege de stomme naam die hij zichzelf heeft toebedeeld (‘Wat was je tweede keuze? Scrotumhat?’).
Verrassen doet deze explosieve sequel niet, maar de oneerbiedige toon en anarchistische kolder maken veel goed.
Zaterdag 2/11, 20.30, Q2
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier